وصف حال
جمعه مرداد ۲۳ ۱۳۹۴، ۱۱:۰۰ ب.ظ
این فراز از دعای صباح ، چ زیبا وصف حال منو بیان میکنه ؛ تو گویی اصلن واسه من نوشته شده :
إِلَهِی قَلْبِی مَحْجُوبٌ وَ نَفْسِی مَعْیُوبٌ وَ عَقْلِی مَغْلُوبٌ وَ هَوَائِی غَالِبٌ وَ طَاعَتِی قَلِیلٌ وَ مَعْصِیَتِی کَثِیرٌ وَ لِسَانِی مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ فَکَیْفَ حِیلَتِی یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ وَ یَا عَلامَ الْغُیُوبِ وَ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ اغْفِرْ ذُنُوبِی کُلَّهَا بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.
خداى من ، دلم در پردههاى ظلمت پوشیده شده و جانم دچار کاستى گشته و عقلم مغلوب هواى نفسم شده و هواى نفسم بر من چیره آمده ، طاعتم اندک ، و نافرمانیم بسیار ، و زبانم اقرارکننده به گناهان است ، چاره من چیست اى پردهپوش عیبها ، اى داناى نهانها ، اى برطرفکننده غمها ، همه گناهان مرا بیامرز ، به احترام محمّد و خاندان محمّد.
