عافیت‌سوزی

این پُست تا مدتی پست ثابت است ؛ در این مدت برای دیدن پست‌های جدیدتر ، پایین بروید.

نه من علاقه ب قایم باشک بازی در منزل دارم و نه اهالی منزل در امورات من تجسس و کنجکاوی میکنند اما به هر حال نامحتمل به نظر نمیرسد که به علت باز بودن پنجره‌ی مرورگر یا حتا در مواردی ، درخواستِ خود‍ِ اهالی منزل برای دسترسی به کامنت‌ها ، کامنت‌هایی که به صورت خصوصی ارسال شده‌اند یا کامنت‌هایی که هنوز تأیید نشده‌اند به وسیله‌ی اعضای خانواده‌ی من قرائت شوند. نیز پس از مرگ من ، امکان قرائت کامنت‌ها به وسیله‌ی بازماندگان من ، نامحتمل نیست.

به همین دلیل ، اگر قصد دارید کامنتی ارسال کنید و توقع دارید که غیر از من ، هیچکس ، تحت هیچ شرائطی به متن کامنت ، دسترسی نداشته باشد ، لطف کنید و کامنتِ مربوطه را ارسال نکنید ؛ چون ارائه‌ی چنین تضمینی از طرف من ، ناممکن و چه بسا غیر منطقی‌ست.

+ ممکن است بیان این مطلب از نظر برخی از بازدیدکنندگانِ محترم ، دیرهنگام باشد و آنان معتقد باشند که چه بسا اگر به این موضوع علم داشتند برخی از کامنت‌ها را ارسال نمی‌کردند ، از این دسته از بازدیدکنندگان عذرخواهی میکنم. در مقابل برخی از بازدیدکنندگانِ محترم دیگر هم ممکن است معتقد باشند که چون نه آنها به احتمال زیاد با اعضای خانواده‌ی من در طول عمرشان برخوردی خواهند داشت و نه اعضای خانواده‌ی من را می‌شناسند خواندن کامنت‌ها از جانب اشخاصی غیر از من ، قضیه‌ی زیاد مهمی نمی‌تواند باشد ؛ به هر حال اما من اخلاقاً خودم را موظف دیدم گرچه دیر ، اما این مطلب را بیان کنم.

++ این مطلب به قسمت راهنمای وبلاگ و نحوه‌ی بیان نظرات نیز افزوده شد.