عافیت‌سوزی

عافیت چشم مدار از منِ میخانه نشین / که دَم از خدمت رندان زده‌ام تا هستم - حافظ

عافیت‌سوزی

عافیت چشم مدار از منِ میخانه نشین / که دَم از خدمت رندان زده‌ام تا هستم - حافظ

عافیت‌سوزی

من سید نورالله شاهرخی، عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، دکترای حقوق خصوصی دوره‌ی روزانه‌ دانشگاه علامه طباطبایی تهران (رتبه‌ی 13 آزمون دکتری) ، کارشناسی ارشد حقوق خصوصی از همان دانشگاه (رتبه‌ی 21 آزمون ارشد)، پذیرفته شده‌ی نهایی آزمون قضاوت، مدرس دانشگاه و وکیل پایه یک دادگستری هستم. این وبلاگ در وهله‌ی اول برای ارتباط با دانشجویان و دوستانم و در وهله‌ی بعد برای ارتباط با هر کسی که علاقمند به مباحث مطروحه در وبلاگ باشد طراحی شده است. سؤالات حقوقی شما را در حد دانش محدودم پاسخ‌گو هستم و در زمینه‌های گوناگون علوم انسانی به‌خصوص ادبیات و آموزش زبان انگلیسی و نیز در صورت تمایل، تجارب شما از زندگی و دید شما به زندگی علاقمند به تبادل نظر هستم.

***
***

جهت تجمیع سؤالات درسی و حقوقی و در یکجا و اجتناب از قرار گرفتن مطالب غیر مرتبط در ذیل پُستهای وبلاگ ، خواهشمند است سؤالات درسی و / یا حقوقی خود را در قسمت اظهار نظرهای مطلبی تحت همین عنوان (که از قسمت طبقه بندی موضوعی در ذیل همین ستون هم قابل دسترسی است) بپرسید. به سؤالات درسی و / یا حقوقی که در ذیل پُستهای دیگر وبلاگ پرسیده شود در کمال احترام ، پاسخ نخواهم داد. ضمناً توجه داشته باشید که امکان پاسخگویی به سؤالات ، از طریق ایمیل وجود ندارد.

***
***
در خصوص انتشار مجدد مطالب این وبلاگ در جاهای دیگر لطفاً قبل از انتشار ، موضوع را با من در میان بگذارید و آدرس سایت یا مجله‌ای که قرار است مطلب در آن منتشر شود را برایم بفرستید؛ (نقل مطالب، بدون کسب اجازه‌ی قبلی ممنوع است!) قبلاً از همکاری شما متشکرم.

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات

این مطلب نخستین بار در چهارشنبه سیزدهم آذر ۱۳۹۲ ساعت 10:3 با شماره‌ی پست 183 از طریق وبلاگ قبلی من در بلاگفا منتشر شده بود.

بازدیدکننده‌ی محترمی که با نام "شب‌زنده‌داران " خود را معرفی می‌نمایند ، به مناسبت اول ماه صفر (ورود کاروان اهل بیت امام حسین(ع) همراه سر مبارک ایشان به شام و دمشق(سال 61قمری)، این اشعار زیبا را به وبلاگ هدیه کرده‌اند؛ از ایشان بسیار ممنونم.

شرم و حیا و عفت و ایمان اجیر او :: چشمی ندیده است صبوری نظیر او

زینب نشد اسیر اسارت به دشت و کوه :: گویا اسارت است که گشته اسیر او

تفسیر کرد قصه ی عشق و شعور را :: پیچید تا که آیه‌ی نِعْم الامیر او

دارد کمانی از منش و حکمت علی :: نطقش مثال روشن پرتاب تیر او

شاه و گدا به سفره ی جودش نشسته‌اند :: یعنی دو عالمند غلام و فقیر او

بعد از حسین نهضت غم را ادامه داد :: کربُبلاست صحن و سرای غدیر او

*********************************

ای راوی تمام مقاتل چه میکنی :: در جنگ حق علیه جبهه‌ی باطل چه میکنی

سیدتی عالِمه‌ی بی معلمه :: در پیش روی مردم جاهل چه میکنی

گیرم کنار قبر برادر نمانده‌ای :: با نیزه‌دارهای مقابل چه میکنی

از تازیانه‌ها چه به روز تو آمده :: با درد استخوان و مفاصل چه میکنی

ایتها المحدثه ناموس کبریا :: در زیر دست و پای اراذل چه میکنی

تا قبل از این کسی به اسارت نرفته است :: بانوی من میان سلاسل1 چه میکنی

امشب بیا و ای سپر بچه‌ها بگو :: با درد شانه وقت نوافل چه میکنی

با خنده های حرمله2 آتش گرفته‌ای :: با شمر و زجر و خولی3 بزدل چه میکنی

ای جان نثار خون خدا مادر شهید :: با عامر بن نهشل4 قاتل چه میکنی

منزل به منزل از غم تنهایی‌ات بگو :: با سختیِ میان منازل چه میکنی

از زخم تیغ و نیزه و شمشیر بدتر است :: با طعنه‌ی زنان قبایل چه میکنی

بزم شراب‌خواری و در پیش چشم تو...:: با پیشنهادهای معامل چه میکنی

بر روسری پاره‌ی تو خیره میشوند :: با چشم چران‌های محافل چه میکنی

نیمه شب و خرابه و طفل سه ساله‌ای :: با این همه مصیبت و مشکل چه میکنی

پیراهن و ناله و در زیر آفتاب :: ای راوی تمام مقاتل چه میکنی


1-       زنجیرها

2-    حرملة بن کاهل اسدی کوفی ، شخصی است که کودک شیرخوار امام حسین را به نام علی‌اصغر (یا عبدالله رضیع) در آغوش حسین یا روی دست آن حضرت، با تیر سه شعبه به قتل رساند.

3-    خولی بن یزید اصبحی از دژخیمان کوفه و دشمنان اهل بیت علیهم‌‏السلام بود. پس از آن که امام حسین علیه‏‌السلام روز عاشورا در قتلگاه بر زمین افتاد ، جلو آمد تا سر مطهر حضرت را جدا کند. وی به اتفاق حمید بن مسلم ازدی، سر امام حسین را نزد ابن ‏زیاد برد ؛ اما چون دیر شده و در قصر بسته بود ، خولی سر مطهر را شب به منزل برد و در تنور خانه پنهان کرد. وی همان ملعونی بود که با پرتاب تیر به سوی «عثمان بن علی بن ابیطالب علیه‌‏السلام» آن بزرگوار را مجروح نمود و عثمان بر زمین افتاد. وی یکی از قاتلین جناب جعفر بن علی بن ابیطالب علیه‌‏السلام بود.

4-    از عناصر خبیث حکومت بنی امیه و قاتل محمد بن عبدالله بن جعفر طیار است. وی از قبیله «بنی تیم الله بن ثعلبه» بود. روز عاشورا ، محمد بعد از شهادت برادرش به میدان جنگ با دشمنان آمد و 10 نفر از آنها را هلاک کرد و سپس به دست عامربن نهشل ، به شهادت رسید. حضرت مهدی امام زمان (عج) در زیارت شهدا از ناحیه مقدسه ، سلام و درود بر محمد بن عبدالله بن جعفر فرستاده و در مورد قاتلش فرموده: لعن الله قاتله عامر بن نهشل التمیمی خداوند او را لعنت کند. (عبدالله بن جعفر ، شوهر حضرت زینب سلام الله علیها بوده و در واقع محمد ، فرزند شوهر حضرت زینب است. مادر محمد، خوصاء بنت حفص بن ثقیف، از بکر بن وائل بود).

 
  • موافقین ۰ مخالفین ۰
  • جمعه ۲۲ آبان ۱۳۹۴، ۰۶:۵۴ ق.ظ
  • سید نورالله شاهرخی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">