عزاداری و بدحجابی!
اگر در پشت کوه قاف ببینیم که شخصی مست کرده و ضمناً در همون حال مستی، در یک هیأت عزاداری مشغول عزاداری هست همَمون تعجب می‌کنیم و میگیم نه به مشروب خوردنت، نه به عزاداری کردنت؛ چرا اینجوری میگیم؟ چون هدف امام حسین از قیام، زنده کردن احکام اسلام بود و زیر پا گذاشتن حکم قطعی اسلام، همخوانی با زنده نگه داشتن یاد امام حسین نداره؛ بنابراین عرف نمیپذیره که کسی مست کنه و ضمناً عزادار امام حسین هم باشه.
در مورد شخص مست، کسی نمیگه شاید این شخصی که مشروب خورده نزد امام حسین مقرب باشه و عزاداریش قبول باشه.
اما یالَلْعَجَب، در مورد زنانی که جلوی غریبه‌ها به شدت آرایش میکنن و موهاشونو میندازن بیرون و حکم قطعی اسلام که حتی یک مخالف بین اسلام شناسان نداره رو زیر پا میذارن و ضمناً از طریق دنبال هیأت‌ها افتادن توی خیابون و به سینه زدن، نشون میدن عزادار امام حسین هم هستن هیچ کسی تعجب نمیکنه و تازه خیلی‌ها هم هستن که میگن شاید همین زن بد حجاب نزد امام حسین مقرب باشه و عزاداریش قبول باشه!!!!!
این تفاوت بین واکنش نسبت به مستی و بدحجابی از کجا میاد؟ از اینجا میاد که این گناه اوووووونقد جلوی چشمامون تکرار شده که دیگه حساسیتمون نسبت بهش کم شده و اصلاً گناه نمیدونیمش.
نتیجه‌ی اخلاقی : بترسیم از روزی که حساسیتمون نسبت به بقیه‌ی گناهان هم همین طور از دست بره! حدیث داریم که بزرگترین گناه، همون گناهی است که ما اونو کوچیک بشماریم، مثلاً بگیم بقیه دارن فلان و بهمان میکنن حالا من مو انداختم بیرون یا آرایش کردم به جایی برنمیخوره!
یادم رفت بپرسم واسه دکترا باید مدرک زبان داشت؟
شما داشتی؟؟
ممنونم استاد