عافیت‌سوزی

حضرت سجاد علیه السلام فرمود: 

«انَّ عَمَّتی زَیْنَب کانَتْ تُؤَدّی صَلَواتِها مِنْ قِیام، الفَرائِضَ وَ النَّوافِلَ، عِنْدَ مَسیرِنا مِنَ الکُوفَةِ الَى الشّامِ، وَ فی بَعْضِ المَنازِل تُصَلّی مِنْ جُلُوسٍ لِشِدَّةِ الجُوعِ وَ الضَّعْفِ مُنْذُ ثَلاثِ لَیالٍ؛ لَانَّها کانَتْ تَقْسِمُ ما یُصیبُها مِنَ الطَّعامِ عَلَى الاطْفالِ، لِانَّ القَوْمَ کانُوا یَدْفَعُونَ لِکُلِّ واحِدٍ مِنّارغیفاً واحِداً مِنَ الخُبْزِ فِی الیَوْمِ وَ اللَّیلَة» 

[همانا عمه‌ام زینب همه نمازهاى واجب و مستحب خود را در طول مسیر ما از کوفه به شام ایستاده مى خواند و در بعضى از منزل‌ها نشسته نماز خواند و این هم به جهت گرسنگى و ضعف او بود، زیرا سه شب بود که غذایى را که به او مى دادند میان اطفال تقسیم مى کرد، چون که آن مردمان (سنگدل) در هر شبانه روز به ما یک قرص نان بیشتر نمى دادند. ] [ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۶۲]

ینی میخام بگم نماز انقد مهمه! بضیا به کوچکترین خواسته‌شون نمیرسن میگن حالا که خدا به حرف ما گوش نداد، مام به حرفش گوش نمیدیم! نماز تعطیل! ینی سر خدا هم منت میذارن. 

این مطلب رو هم دیدم که خیلی جالب بود به نظرم، میگه بهترین مصداق عبادت، نه انجام کار، که ترک بعضی از کارهاست :

باید دانست که عبادت دو جنبه دارد: جنبه فعل و جنبه ترک، و همان گونه که در مداواى یک بیمار پرهیز از برخى غذاها، مهمتر از انجام کارهاى لازم و خوردن دارو است، در باب عبادت و رسیدن به کمال انسانیت و هدف خلقت نیز ترک گناه مهمتر از بجاآوردن و انجام عبادت هاى بدنى و مالى است. از همین رو در روایات آمده است: «انَّ اشَدَّالعِبادَةِ الوَرَع» [اصول کافى، چاپ اسلامیه، ج ۳، ص ۱۲۹- ۱۲۶]

----------

کلیه‌ی مطالب برگرفته از کتاب زینب علیهاالسلام عقیله بنی هاشم - هاشم رسولی محلاتی، نشر مشعر - صفحه 28 به بعد]