عصای دستِ پیری !
یکی از آشناهای دور ک خانمی مسن هست ک شوهرش فوت کرده و دخترا و پسراش هم ازدواج کردن تعریف کرده بود واسه یکی از اعضای خونواده‌ی ما که دخترم توی آپارتمان روبروئیم زندگی میکنه با شوهر و دو تا بچه‌ش ، چون نشست و برخاست واسم سخته ب دخترم گفتم بیا من ماهی دویست سیصد تومن بِت میدم هر غذایی توی خونه واسه خودتون درست میکنین هر دفه یه کاسه هم واسه من بیار ک من مجبور ب درست کردن غذا نشم.
گفت دخترم گفته آآآآآآره ، همین مونده ک واسه غذا هم ازت پول بگیرم !!!! شوهرم بفهمه بدش میاد ! غذا واست میارم ، پول هم نمیخاد بدی.
بعد گفت یک ماهه ک از این حرفش میگذره حتا یک وعده هم غذا نیاورده واسم ! حالا تازه این ب کنار ، حتا بهم سر هم نمیزنه ببینه مُرده‌م یا زنده !!! بعد دختره ، همون روبروش زندگی میکنه ها !!!!
+ دنیا دار مکافاته ، خدا ب پیریِ این دختر رحم کنه !
++ از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نقل شده که فرمود: «رَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ أَدْرَکَ أَبَوَیْهِ عِنْدَ الْکِبَرِ فَلَمْ یُدْخِلَاهُ الْجَنَّة.»(بحارالأنوار، ج 71، ص 86)؛ «خوار بادا (و خاک بر بینی) آن کس که پدر و مادرش نزد او پیر شوند و او را به بهشت نبرند.» منظور اینه ک خاک بر سر کسی ک سنّ پیریِ پدر و مادرش رو ببینه و به واسطه‌ی خدمت کردن ب اونا ب بهشت نره !
