در محضر قرآن (81) : کاش اونقد ک ب فکر خودمون هستیم ب فکر خدا میبودیم !
شنبه شهریور ۲۸ ۱۳۹۴، ۰۵:۵۷ ق.ظ
- فَإِذَا قَضَیْتُمْ مَنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَ مَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ
- و هنگامی که مناسک (حجّ) خود را انجام دادید (و مراسم آن را به پایان بردید و پراکنده شدید) همان گونه که پدران خویش را یاد می‌کنید (و به افتخارات نیاکان مباهات می‌نمائید) خدا را یاد کنید و بلکه بیشتر از آن, (زیرا بزرگی و عظمت در پرتو ارتباط با خدا است . مردمان دو گروهند:) کسانی هستند که می‌گویند: خداوندا! به ما در دنیا (نیکی رسان و سعادت و نعمت) عطاء کن . (و لذا) چنین کسانی در آخرت بهره‌ای (از سعادت و نعمت و رضایت الهی) ندارند .
- [[«قَضَیْتُمْ»: به جای آوردید و به تمام و کمال به پایان بردید . «مَنَاسِکَ»: عبادات مختصّ حجّ . اعمال حجّ . «کَذِکْرِکُمْ آبَآءَکُمْ»: همان گونه که پدران خود را یاد می‌کردید . گویند عربها بعد از انجام اعمال حجّ و اتمام مراسم آن, در مِنی گِرد می‌آمدند و مفاخر آباء و محاسن اجدادشان را یاد می‌کردند و می‌ستودند . «خَلاقٍ»: بهره و نصیبی از نعمت . ]]
- سوره‌ی بقرة : 200.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 31 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَئِکَ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم بِمَا کَانُواْ بِآیَاتِنَا یِظْلِمُونَ
و کسانی که میزانهای (عمل) آنها سبک است افرادی هستند که سرمایه وجود خود را به خاطر ظلم و ستمی که به آیات ما می‌کردند از دست دادهاند.
but he whose scales are light those have lost their souls because they were harmful towards our verses.اعراف، آیه ی 9