در محضر قرآن (82) : انتظارات بی‌جا !!!
شنبه شهریور ۲۸ ۱۳۹۴، ۰۶:۰۳ ق.ظ
- هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ یَأْتِیَهُمُ اللَّهُ فِی ظُلَلٍ مِنَ الْغَمَامِ وَ الْمَلَائِکَةُ وَ قُضِیَ الْأَمْرُ ۚ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ
- آیا آنان که راه صلح و آشتی نمی‌پویند و دین اسلام را نمی‌جویند انتظار دارند که خدا و فرشتگان (آشکارا در برابر دیدگانشان ظاهر گردند و) در زیر سایه‌بانهای ابر به سوی ایشان بیایند (و رو در رو با آنان به سخن درآیند؟!) . و حال آن که فرمان (بر قطع امید محال ایشان) انجام پذیرفته است (و چنین کاری رخ نمی‌دهد) و همه‌ی کارها به سوی خدا برگشت داده می‌شود .
- [[«هَلْ یَنظُرُونَ»: آیا انتظار می‌کشند؟ استفهام انکاری است و به معنی: انتظار نمی‌کشند . «ظُلَلٍ»: جمع ظُلَّة, سایه‌بانها . «الْغَمَامِ»: ابر . ابر سفید . «قُضِیَ الأَمْرُ»: کار از کار گذشته است . کار انجام و به پایان رسیده است . فرمان خدا بر آن رفته است . این آیه شریفه دو مفهوم عمده دارد: یکی در بالا گذشت (نگا: انعام / 158) . دیگری عبارت است از: اینان چندان انتظاری نمی‌کشند که قیامت فرا می‌رسد و عذاب خدا و فرشتگان عذاب در سایه‌بانهای ابر سفید که نشانه سرعت و نعمت است, ولی برای اینان نقمت است, سر می‌رسند و کار از کار می‌گذرد و همه امور به سوی خدا باز گردانده می‌شود (نگا: زخرف / 66) . ]]
- سوره‌ی بقرة : 210.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 32 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
قَالَ مَا مَنَعَکَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُکَ قَالَ أَنَاْ خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ
(خداوند به او) فرمود: چه چیز تو را مانع شد که سجده کنی در آن هنگام که به تو فرمان دادم ؟ گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفریدهای و او را از خاک!
he (allah) asked: 'what prevented you to prostrate, when i commanded you? ' 'i am better than he, ' he replied. 'you created me of fire and you created him of clay. '
اعراف، 12