در محضر قرآن (87) : لجبازی در امور خانوادگی ، موقوف !
چهارشنبه مهر ۱ ۱۳۹۴، ۰۶:۵۹ ب.ظ
- وَ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَ لَا تُمْسِکُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا ۚ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَ لَا تَتَّخِذُوا آیَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ مَا أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتَابِ وَ الْحِکْمَةِ یَعِظُکُمْ بِهِ ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
- و هنگامی که زنان را طلاق دادید, و به (آخرین روزهای) عدّه‌ی خود رسیدند, یا به طرز صحیح و عادلانه‌ای آنان را نگاه دارید (و با ایشان آشتی کنید) یا آنان را به طرز پسندیده و دادگرانه‌ای رها سازید, و به خاطر زیان رسانیدن بدیشان و تعدّی کردن بر ایشان, هیچ گاه (با آنان آشتی نکنید و) ایشان را نگاه ندارید, و کسی که چنین کند, بی‌گمان به خویشتن ستم کرده است, و (با این گونه اعمال و سوءاستفاده کردن از قوانین) آیه‌های (احکام و حدود) خدا را به باد استهزاء نگیرید, و نعمت خدا را بر خود (که از جمله الفت میان شوهر و همسر و تنظیم امور زندگی خانوادگی است) و آنچه را که از کتاب و حکمت (یعنی قرآن و اسرار شریعت اسلام) بر شما نازل کرده است و شما را با آن پند می‌دهد, به خاطر بیاورید و از (خشم) خدا بپرهیزید و بدانید که بی‌گمان خداوند از هر چیزی آگاه است .
- [[«بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ»: به انقضاء عدّه خود نزدیک شدند . «أَجَل»: مدّت . در اینجا مراد سپری‌شدن آخرین روزهای عدّه است . «سَرِّحُوهُنَّ»: آنان را رها سازید . آنان را طلاق دهید . «ضِرَاراً»: زیان‌رساندن . مفعولٌ‌له است . «هُزُواً»: بازیچه . مسخره . مصدری است به معنی اسم مفعول, یعنی مَهْزُوء . مفعول دوم (لا تَتَّخِذُوا) است . «الْحِکْمَة»: گفتار یا کردار درست و بجا . عطف صفت بر موصوف است (نگا: احزاب / 34) . ]]
- 2:231
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 37 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
هَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِیلَهُ یَوْمَ یَأْتِی تَأْوِیلُهُ یَقُولُ الَّذِینَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَیَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَفْتَرُونَ
آیا آنها انتظار دارند سرانجام تهدیدهای الهی را مشاهده کنند؟ آنروز که این امر انجام گیرد (کار از کار گذشته و بیداری سودی نخواهد داشت و) آنها که آنرا قبلا فراموش کرده بودند میگویند فرستادگان پروردگار ما به حق آمدند، آیا (امروز) شفیعانی برای ما وجود دارند که برای ما شفاعت کنند؟ یا (امکان دارد) باز گردیم و اعمالی غیر از آنچه انجام دادیم انجام دهیم؟! (ولی) آنها سرمایه وجود خود را از دست دادند و معبودهائی را که به دروغ ساخته بودند همگی از نظرشان گم میشوند (نه راه بازگشتی دارند و نه شفیعانی).
are they waiting but for its fulfillment? on the day when it is realized, those who have forgotten it will say: 'the messengers of our lord have surely come with the truth. have we then any intercessors to intercede for us, or shall we be returned to do other than that we have done? ' they have lost their souls, and that which they invented will have gone astray from them.
اعراف، آیه ی 53