در محضر قرآن (89) : قرض دادن ب نیازمندان ب منزله‌ی قرض دادن ب خداست !
جمعه مهر ۳ ۱۳۹۴، ۱۰:۰۶ ب.ظ
- مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً ۚ وَ اللَّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْسُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ
- کیست که به خدا قرض نیکوئی دهد تا آن را برای او چندین برابر کند؟ و خداوند (روزیِ بندگان را) محدود و گسترده می‌سازد و به سوی او بازگردانده می‌شوید .
- [[«مَن ذَا الَّذِی»: چه کسی است که؟ (مَنْ): مبتدا, (ذَا): خبر, (الَّذِی): صفت . «قَرْضاً»: مفعول مطلق و به معنی (إقراض) است, یا مفعولٌ‌به و به معنی (مقروض) است . «قَرْضاً حَسَناً»: وام نیکو . و آن وقتی است که از مال حلال و با طیبه خاطر باشد . «فَیُضَاعِفَهُ»: تا چندین برابرش گرداند . «أَضْعَافاً»: جمع (ضِعْف) چندین برابر . مفعولٌ‌به دوم فعل (یُضَاعِفَ) یا حال ضمیر (ه) در (یُضَاعِفَهُ) است . «یَقْبِضُ»: باز می‌گیرد . کم می‌کند . «یَبْسُطُ»: گسترش می‌دهد . فراوان می‌گرداند . ]]
- سوره‌ی بقرة : 244.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 39 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا کَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
گفتند آیا به سراغ ما آمدهای که تنها خدای یگانه را بپرستیم و آنچه را پدران ما میپرستیدند رها کنیم، حال که چنین است آنچه (از بلا و عذاب الهی) به ما وعده میدهی بیاور اگر راست میگوئی
they said: 'have you come to us in order that we worship allah alone and renounce that which our fathers worshipped? bring down that with which you threaten us if you are from the truthful!
اعراف، 70