در محضر قرآن (93) : سرگذشت شگفت عُزَیرِ پیامبر
چهارشنبه مهر ۸ ۱۳۹۴، ۰۲:۳۵ ق.ظ
- أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَىٰ قَرْیَةٍ وَ هِیَ خَاوِیَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ یُحْیِی هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ ۖ قَالَ کَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ ۖ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانْظُرْ إِلَىٰ طَعَامِکَ وَ شَرَابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ ۖ وَ انْظُرْ إِلَىٰ حِمَارِکَ وَ لِنَجْعَلَکَ آیَةً لِلنَّاسِ ۖ وَ انْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ کَیْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَکْسُوهَا لَحْمًا ۚ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
- یا (آیا آگاهی از) همچون کسی که از کنار دهکده‌ای گذر کرد, در حالی که سقف خانه‌ها فرو تپیده بود و دیوارهای آنها بر روی سقفها فرو ریخته بود; گفت: چگونه خدا این (اجساد فرسوده و از هم پاشیده‌ی مردمان اینجا) را پس از مرگ آنان زنده می‌کند؟ پس خدا او را صد سال میراند و سپس زنده‌اش گرداند و (به او) گفت: چه مدّت درنگ کرده‌ای؟ گفت: (نمی‌دانم, شاید) روزی یا قسمتی از یک روز . فرمود: (نه) بلکه صد سال درنگ کرده‌ای . به خوردنی و نوشیدنی خود (که همراه داشتی) نگاه کن (و ببین که با گذشت این زمان طولانی به اراده‌ی خدا) تغییر نیافته است . و بنگر به الاغ خود (که چگونه از هم متلاشی شده است . ما چنین کردیم) تا تو را نشانه (ی گویائی از رستاخیز) برای مردمان قرار دهیم . (اکنون) به استخوانها بنگر که چگونه آنها را برمی‌داریم و بهم پیوند می‌دهیم و سپس بر آنها گوشت می‌پوشانیم . هنگامی که (این حقائق) برای او آشکار شد, گفت: می‌دانم که خدا بر هر چیزی توانا است .
- [[«أَوْ کَالَّذِی»: یا آگاهی از داستان آن کسی که . حرف کاف زائد است, و تقدیر چنین است: أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِی مَرَّ . یا کاف به معنی مِثل و برای تشبیه است . در این صورت عطف بر معنی کلام سابق است . چرا که (أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِی حَآجَّ) همسان (أَلَمْ تَرَ کَالَّذِی حَآجَّ) است, و (أَوْ کَالَّذِی مَرَّ) عطف بر آن است . «خَاوِیَةٌ»: فرو تپیده . فرو ریخته . «عُرُوش»: جمع عَرْش, سقفها . «أَنَّی»: چگونه؟ «أَمَاتَ»: میراند . «لَبِثْتَ»: درنگ کرده‌ای . مانده‌ای . «لَمْ یَتَسَنَّهْ»: تغییر نکرده است . با گذشت سالها فاسد و تباه نگشته است . گوئی سالهائی بر آن نگذشته است . از ماده (سنه) است, یا از ماده (سنو) و هاء آن برای سکته است, مانند (کِتابِیَهْ) و علامت جزم حذف حرف عله است . «نُنشِزُ»: فراهم می‌چینیم و بهم می‌پیوندیم . «نَکْسُو»: می‌پوشانیم . ]]
- سوره‌ی بقرة : 259.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 43 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
وَمَا وَجَدْنَا لأَکْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ وَإِن وَجَدْنَا أَکْثَرَهُمْ لَفَاسِقِینَ
و اکثر آنها را بر سر پیمان خود ندیدیم و اکثر آنها را فاسق و گنهکار یافتیم.
we did not find the covenant upheld by the majority of them, but we found most of them evildoers.
اعراف. 102