در محضر قرآن (97) : حکم اعسار و معسر در قرآن
شنبه مهر ۱۱ ۱۳۹۴، ۱۰:۴۶ ب.ظ
- وَ إِنْ کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَیْسَرَةٍ ۚ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ ۖ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
- و اگر (بدهکار) تنگدست باشد, پس مهلت (بدو داده) می‌شود تا گشایشی فرا رسد, و اگر (قدرت پرداخت نداشته باشد و شما همه‌ی وام خود را, یا برخی از آن را بدو) ببخشید, برایتان بهتر خواهد بود اگر دانسته باشید .
- [[«ذُو عُسْرَةٍ»: تنگدست . نادار . «نَظِرَةٌ»: مهلت . فرصت‌دادن . «مَیْسَرَةٍ»: گشایش . فراخ دستی . «أَن تَصَدَّقُوا»: اگر ببخشید و صرف‌نظر کنید . تاء مضارعه از اوّل این فعل حذف شده است . ]]
- سوره‌ی بقرة : 280.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 47 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
