در محضر قرآن (128) : آن چیزی ک برای فرزندان خودمون نمی‌پسندیم برای بچه‌های دیگرون هم نپسندیم !
چهارشنبه آبان ۱۳ ۱۳۹۴، ۰۱:۲۹ ق.ظ
- وَ لْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللَّهَ وَلْیَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا
- بر مردم لازم است (که بر یتیمان ستم نکنند و) بترسند از این که انگار خودشان دارند می‌میرند و فرزندان درمانده و ناتوانی از پس خود برجای می‌گذارند و نگران حال ایشان می‌باشند (که آیا دیگران درباره‌ی آنان چه روا می‌دارند؟ پس هم اینک آنچه از مردم انتظار دارند که در حق فرزندانشان انجام دهند, خودشان در حق یتیمان مردم روا دارند و بالِ مهر و محبّت بر سر نوباوگان بی‌پناه بکشند) . پس از خدا بترسند و با یتیمان با متانت و محبّت سخن بگویند .
- [[«مِنْ خَلْفِهِمْ»: از پس خود . «ضِعَافاً»: جمع ضعیف, کوچک و درمانده . ]]
- سوره‌ی نساء : 9.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 78 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءکُمْ وَإِخْوَانَکُمْ أَوْلِیَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْکُفْرَ عَلَى الإِیمَانِ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ
اى کسانى که ایمان آوردهاید اگر پدرانتان و برادرانتان کفر را بر ایمان ترجیح دهند [آنان را] به دوستى مگیرید و هر کس از میان شما آنان را به دوستى گیرد آنان همان ستمکارانند
: believers, do not take your fathers or your brothers for a guide if they love disbelief rather than belief. whosoever of you takes them for guides are the harmdoers.
توبه، آیه ی 23