در محضر قرآن (145) : اهمیت نماز
دوشنبه آذر ۲ ۱۳۹۴، ۱۲:۳۱ ق.ظ
- فَإِذَا قَضَیْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْکُرُوا اللَّهَ قِیَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلَىٰ جُنُوبِکُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ ۚ إِنَّ الصَّلَاةَ کَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَوْقُوتًا
- هرگاه نماز را به پایان بردید, خدای را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایتان افتاده (و در همه‌ی حال و احوال) یاد کنید (و حتّی در کشاکش روزگار و گرماگرم کشت و کشتار, خدا گوئید و خدا جوئید) و هنگامی که (ترس و هراسی نماند و) آرامش خود را باز یافتید, نماز را (به تمام و کمال و در وقت مشخّص) برپای دارید . بیگمان نماز بر مؤمنان فرض و دارای اوقات معلوم و معیّن است .
- [[«قِیَاماً»: جمع قائم, ایستادگان . «قُعُوداً»: جمع قاعد, نشستگان . «جُنُوب»: جمع جنب, پهلوها . «إِطْمَأْنَنتُمْ»: اطمینان یافتید . به حال عادی برگشتید و آرامش خود را باز یافتید . «کِتَاباً»: فرض . واجب . «مَوْقُوتاً»: زماندار . دارای وقت معلوم و معیّن . ]]
- سوره‌ی نساء : 103.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 95 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- متعلق ب روز جمعه ، بیست و نهم.
