در محضر قرآن (154) : فلسفه‌ی ارسال رُسُل
يكشنبه آذر ۸ ۱۳۹۴، ۱۱:۵۹ ب.ظ
- رُسُلًا مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرِینَ لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَ کَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَکِیمًا
- ما پیغمبران را فرستادیم تا (مؤمنان را به ثواب) مژده‌رسان, و (کافران را به عقاب) بیم‌دهنده باشند, و بعد از آمدن پیغمبران حجّت و دلیلی بر خدا برای مردمان باقی نماند (و نگویند که اگر پیغمبری به سوی ما می‌فرستادی, ایمان می‌آوردیم و راه طاعت و عبادت در پیش می‌گرفتیم) . و خدا چیره‌ی حکیم است (و کارهایش از روی قدرت و حکمت انجام می‌پذیرد) .
- [[«رُسُلاً»: بدل از (رُسُلاً) در آیه پیشین است . «بَعْدَ الرُّسُلِ»: پس از آمدن پیغمبران . ]]
- سوره‌ی نساء : 165.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 104 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- متعلق ب روز یکشنبه ، هشتم.
