در محضر قرآن (155) : کاش مسیحی‌ها همین یک آیه رو می‌پذیرفتن از ما !!!!
سه شنبه آذر ۱۰ ۱۳۹۴، ۱۲:۳۷ ق.ظ
- یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ ۖ وَ لَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انْتَهُوا خَیْرًا لَکُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ ۗ وَ کَفَىٰ بِاللَّهِ وَکِیلًا
- ای اهل کتاب! در دین خود غلوّ مکنید (و درباره‌ی عیسی راه افراط و تفریط نپوئید) و درباره‌ی خدا جز حق مگوئید (و او را به اوصاف ناشایستی همچون حلول و اتّحاد و اتّخاذ همسر و انتخاب فرزند, نستائید) . بیگمان عیسی مسیح پسر مریم, فرستاده‌ی خدا است (و او یکی از پیغمبران است, و پسر خدا نیست آن گونه که شما می‌پندارید) و او واژه‌ی خدا (یعنی پدیده‌ی فرمانِ: کُنْ) است که خدا آن را به مریم رساند (و بدین وسیله عیسی را در شکم مریم پروراند) و او دارای روحی است (که) از سوی خدا (به کالبدش دمیده شده است) پس به خدا و پیغمبرانش ایمان بیاورید (و الوهیّت را خاصّ خدا بدانید و هیچ یک از انبیاء را در الوهیّت انباز خدا نسازید) و مگوئید که (خدا) سه تا است (بلکه خدا یکتا است و جز الله خدای دیگری وجود ندارد . از این سخن پوچ) دست بردارید که به سود شما است . خدا یکی بیش نیست که الله است و حاشا که فرزندی داشته باشد . (چگونه به انباز و زن و فرزند نیازی خواهد داشت) و حال آن که از آن او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است, و کافی است (که تنها) خدا مدبّر (مخلوقات خود) باشد .
- [[«کَلِمَتُهُ»: آفریده خدا, که خداوند او را با واژه (کُنْ) و همانند آن پدید می‌آورد . جمع (کلمه), کلمات است که به معنی مخلوقات است (نگا: کهف / 109 و لقمان / 27) . در این آیه مراد عیسی - علیه‌السلام - است (نگا: آل‌عمران / 39 و 45) و اطلاق سبب بر مسبّب شده است . امام محمّدغزالی می‌فرماید: برای پیدایش هر فرزندی دو سبب قریب و بعید لازم است . یکی منی و دومی فرمان (کُنْ) . چون سبب نخستین در حق عیسی - علیه‌السلام - منتفی است, خداوند او را به سبب دوم اضافه فرموده است . «رُوحٌ»: موجود ناشناخته‌ای که قوام حیات تن بدان است (نگا: اسراء / 85, حجر / 29, ص / 72, سجده / 9 . . . ) . «رُوحٌ مِّنْهُ»: روحی که آفریده او است (نگا: سجده / 9, حجر / 29, ص / 72, تحریم / 12) . «مِنْهُ»: از آن او . ساخته او . واژه (مِنْ) در اینجا حرف ابتدائیّه است; نه تبعیض (نگا: جاثیه / 13, و سوره‌های حجر, ص, سجده, و تحریم, آیات مذکور در فوق) . «ثَلاثَة»: خبر مبتدای محذوف است و تقدیر چنین است: آلِهَتُنَا ثَلاثَة . . . «وَکِیلاً»: حافظ . نگهبان (نگا: نساء / 81, اسراء / 2, فرقان / 43, احزاب / 48, مزّمّل / 9) . ]]
- سوره‌ی نساء : 171.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 105 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- متعلق ب روز دوشنبه ، نهم.
