در محضر قرآن (156) : دشمنی با کسی نباید باعث بشه از جادهی عدل و انصاف خارج بشیم و هر چی از دهنمون درمیاد بگیم !!!
سه شنبه آذر ۱۰ ۱۳۹۴، ۱۰:۱۵ ب.ظ
- یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْیَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّینَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ
- ای مؤمنان! (حرمتشکنی) شعائر (دین) خدا را برای خود حلال ندانید (بدین صورت که هرگونه که بخواهید بدان دست ببرید و در آن تصرّف کنید) و نه ماه حرام را (بدین معنی که در آن بجنگید), و نه قربانیهای بینشان و نه قربانیهای نشانداری را (که به بیتالله هدیّه میگردند, بدین گونه که متعرّض چنین حیواناتی یا صاحبان آنها بشوید) و نه کسانی را که آهنگِ آمدن به خانهی خدا را دارند و به دنبال لطف و خوشنودی خدایند (بدین معنی که آنان را از آمدن بدانجا بازدارید و یا این که با ایشان بجنگید) . هر وقت که از احرام به در آمدید و از سرزمین حرم خارج شدید, شکار کنید (و شکار کردن برای شما بلامانع خواهد بود) . دشمنیِ قومی که شما را از آمدن به مسجدالحرام باز داشتند, شما را بر آن ندارد که تعدّی و تجاوز کنید . در راه نیکی و پرهیزگاری همدیگر را یاری و پشتیبانی نمائید, و همدیگر را در راه تجاوز و ستمکاری یاری و پشتیبانی مکنید . از خدا بترسید . بیگمان خداوند دارای مجازات شدیدی است .
- [[«لا تُحِلُّوا»: حلال مکنید . مباح ندانید . «شَعَآئِرَ»: جمع شَعِیرَة, علائم . مراد خود عبادات است که انجام آنها نشانه خوشنودی خدا از انجامدهندگان عبادات است, و نشانههائی هستند که بدانها راه هدایت از ضلالت باز شناخته میشود . از قبیل: مناسک حجّ و سائر فرائض و احکام شریعت . «الشَّهْرَ الْحَرَامَ»: ماه حرام . مراد هر چهار ماه حرام است, یعنی: ذوالقعده, ذوالحجّه, محرّم, رجب (نگا: توبه / 36) . «الْهَدْیَ»: حیوانات بینشانی که به بیتالله هدیّه میشود . «آمِّینَ»: قصدکنندگان . روندگان . «لا یَجْرِمَنَّکُمْ»: شما را وادار نسازد . «شَنَآنُ»: بغض . دشمنانگی . «الْعُدْوَانِ»: تعدّی و تجاوز . ظلم و ستم . ]]
- سورهی مائده : 2.
- این آیه ، آیهی منتخب از صفحهی 106 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- سه شنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۱۵ ب.ظ