در محضر قرآن (161) : خدا با پیروان هیچ دینی قوم و خویشی نداره ! هر کسی خودشه و عملش !!!
يكشنبه آذر ۱۵ ۱۳۹۴، ۰۶:۰۰ ق.ظ
- وَ قَالَتِ الْیَهُودُ وَ النَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُکُمْ بِذُنُوبِکُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا ۖ وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ
- یهودیان و مسیحیان می‌گویند: ما پسران و عزیزان خدائیم! بگو: پس چرا شما را در برابر گناهانتان عذاب می‌دهد؟ بلکه شما انسانهائی همچون سائر انسانهائی هستید که خدا آنان را آفریده است . خداوند هر که را بخواهد عذاب می‌دهد . و سلطنت آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است, متعلّق به خدا است (و همه‌چیز از آن او است) و برگشت (همگان) به سوی او است (و به حساب و کتاب هرکسی رسیدگی می‌کند) .
- [[«الْمَصِیرُ»: سرانجام کار . برگشت . ]]
- سوره‌ی مائدة : 18.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 111 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- متعلق ب روز یکشنبه ، پانزدهم.
