در محضر قرآن (209) : بعضیام سفت می‌چسبن ب خرافات پیشینیان و تحت هیچ شرائطی ول کنِ معامله نیستن !!!
پنجشنبه بهمن ۱ ۱۳۹۴، ۰۵:۴۴ ب.ظ
- قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ مَا کَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
- گفتند: آیا به پیش ما آمده‌ای (و دست‌اندر کار تبلیغ شده‌ای) تا ما را بر آن داری که بُتانی را رها سازیم که پدرانمان آنها را پرستیده‌اند و تنها خدا را بپرستیم و بس؟! (ما هرگز چنین نخواهیم کرد.) پس چیزی را بر سر ما بیاور که (در برابر نافرمانیِ از خود) به ما وعده می‌دهی، اگر از راستگویانی.
- [[«وَحْدَهُ»: تنها. یگانه. حال است. «نَذَرَ»: ترک کنیم. رها سازیم.]]
- سوره‌‌ی اعراف : 70.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 159 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- متعلق ب روز پنجشنبه ، یکم.
و هنگامی که کار زشتی انجام می دهند می گویند: «پدران خود را بر این عمل یافتیم و خداوند ما را به آن دستور داده است!» بگو: «خداوند ( هرگز ) به کار زشت فرمان نمی دهد! آیا چیزی به خدا نسبت می دهید که نمی دانید؟!»