در محضر قرآن (213) : گاه نعمات الهی نشانه‌ی خشنودی خداست.
سه شنبه بهمن ۶ ۱۳۹۴، ۰۱:۲۹ ق.ظ
- وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ لَٰکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ
- اگر مردمان این شهرها و آبادیها (به خدا و انبیاء) ایمان می‌آوردند و (از کفر و معاصی) پرهیز می‌کردند، (درگاه خیرات و) برکات آسمان و زمین را بر روی آنان می‌گشودیم (و از بلایا و آفات به دورشان می‌داشتیم) ولی آنان به تکذیب (پیغمبران و انکار حقائق) پرداختند و ما هم ایشان را به کیفر اعمالشان گرفتار و مجازات نمودیم (و عبرت جهانیانشان کردیم).
- [[«أَخَذْنَاهُمْ»: ایشان را مجازات کردیم و کیفر دادیم. «بِمَا»: به سبب کاری که. به سبب چیزی که.]]
- سوره‌‌ی اعراف : 96.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 163 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- متعلق ب روز دوشنبه ، پنجم.
راضی و تسلیم بودن در برابر قضای الهی ولو بر خلاف میل انسان باشد یکی از مهم ترین
خشنودی خدا را در پی دارد. قران میفرماید:
یَأَیَّتهَُا النَّْفُس اْلُمْطَمئنَّةُ ٬ اْرِجِعى إِلَىَربِِّکَراِضیَةًَّمْرِضیَّةً ٬ فَاْدُخلِى فِىِعبَاِدىَو اْدُخلِىَجنَّتِى
َرِضَیّاللهَُعْنهُْمَوَرُضواَعْنهُ ذلَِک اْلفَْوُز اْلَعظیُم
امام حسین (علیه السلام) هر چه به زمان شهات نزدیک تر می شد, صورت مبارکش برافروخته
تر می شد و در کمال آرامش و اطمینان می فرمود: رضاً بقضائک, تسلیماً لامرک, لا معبود سواک
و. حضرت زینب (سلام الله علیه) فرمود: ما رأیَت اّلاَجمیلا: من جز زیبایی ندیدم
حضرت موسی(ع) به خداوندگفت: پروردگارا مرا از نشانه خشنودی خود از بنده ات خبر ده خدای
تعالی به او وحی فرمود: هر گاه دیدی که من بنده ام را برای طاعت خود آماده و از معصیتم
روی گردان کرده ام بدان که این نشانه خشنودی من از اوست