در محضر قرآن (218) : عمل نیکِ اشخاصِ کافر ، به تصریح قرآن ، بی تأثیر هست !
يكشنبه بهمن ۱۱ ۱۳۹۴، ۱۱:۵۶ ب.ظ
- وَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَ لِقَاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ یُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ
- کسانی که آیات (کتاب خواندنیِ آسمانی و دیدنیِ جهانی) ما را تکذیب می دارند و به ملاقات (خدا در قیامت و به زنده‌شدن بعد از مرگ و حساب و کتاب) آخرت ایمان نمی‌آورند، اعمال (نیکی که انجام داده‌اند برباد می‌رود و باطل و) بیهوده می‌شود. مگر چنین کسانی جز در برابر کارهائی که کرده‌اند (و معاصی و کفری که ورزیده‌اند) پاداش داده می‌شوند؟
- [[«لِقَآءِ»: ملاقات. رویاروی شدن. مراد رستاخیز و حاضرشدن برای حساب و کتاب در پیشگاه خدا است. «حَبِطَتْ»: هدر رفت و ضائع شد. برباد رفت. «هَلْ یُجْزَوْنَ»: مراد این است که کارهای خوبشان هدر می‌رود و تنها کیفر اعمال بدشان نصیبشان می‌شود.]]
- سوره‌‌ی اعراف : 147.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 168 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
- متعلق ب روز شنبه، دهم.
وصف حال کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیده اند این است که عمل های ( خیر ) آنها مانند خاکستری است که بادی سخت در روزی توفانی بر آن بوزد ( و همه را پراکنده سازد ) آنها به چیزی از آنچه کسب کرده اند دست نمی یابند ( نه بر نتایج دنیوی و نه بر اثرات نفسانی و نه به پاداش های اخروی ) ، این است همان گمراهی دور و دراز.