نواهای عاشورایی (قسمت اول)
نوحه ای که در ذیل قرار میدم نوحه ای ست به گویش لُری، اگر از گویش لری سر در نمیارید طبیعتاً حجم نتتون رو برای دانلود مصرف نکنید بهتر هست. خیلی از این نوحه های لری، اونقد مضمونشون جانسوز و عالی هست که دیگه اصصصلن نیازی به روضه‌خونی و بیان مطالب عجیب و غریب برای گرفتن اشک نداری، همون در حین سینه زدن آدم خواه ناخواه گریه ش میگیره. اینم از اوناس.
ماجرای نوحه، محاکاتی ست بین حضرت زینب علیها السلام و حضرت امام حسین در آخرین دیدارشون، ینی ابیاتی ست از امام حسین و ابیاتی ست از حضرت زینب، بعضی از جاهای نوحه ضربی ست برای سینه زنی و بعضیش حالت روضه داره، بعد نکته‌ی مهمش غنای ادبی این شعر هست، پر از استعاره و تمثیل و تشبیه، اصن تنه میزنه به تنه‌ی شاهکارهای ادب فارسی بعضی از جاهاش.
بار اول که این نوحه رو از زبون خود نوحه خون در یکی از شبای محرم شنیدم و ایشون رو دیدم و توی اون جو بودم، انگار توی حال خودم نبودم، بعدشم اصن تا ساعاتی گیج و منگ بودم، خدایا این نوا از کجا اومد که اینطوری ریخت به هم من رو. سوزناکی شعر و در عین حال حماسه آفرین بودنش، روضه خونی و در عین حال سینه زنیش، فخامت و زیبایی شعرش و.....
این قسمت رو من برگردوندم به فارسی، فقط استعارات رو ببینید و البته توجه داشته باشید که با هر ترجمه‌ای نصف بیشتر زیبایی هر شعری از بین میره، توی یه نوحه با شنیدن صدای مداح، با لحن سوزناک، آدمو داغون میکنه..... شاههههکاره واقعن.
کربلا زیر شلاق عطش ناله میکنه
گل روی گُل و جنازه روی جنازه روی زمین افتاده
برای لب تشنگان، دست به آب نمیرسه
لاله‌ها زیر سُم دشنه‌ها پر پر میشن
تقدیم به همه‌ی شما :
زینب خُوَر کم ناله بک - جعفر شیرزاد
