در محضر قرآن (244):مؤمنین، عاشقانه در راه اجرای دستورات خدا و رسول به سر می‌دَوَن،اصن اجازه گرفتن واسه انجام وظیفه معنی نداره واسشون، چه برسه به اینکه بخان عذر و بهونه بیارن واسه انجام ندادن وظیفه!!!!
سه شنبه آذر ۱۴ ۱۳۹۶، ۰۹:۰۳ ب.ظ
- لَا یَسْتَأْذِنُکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ أَنْ یُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ ۗ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ
- آنان که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند در انجام جهاد با مال و جان (در راه یزدان) از تو اجازه نمی‌گیرند، (زیرا جهاد واجب است و در اداء واجبات، کسب اجازه لازم نیست. این چنین مؤمنان راستینی که برای رفتن به جهاد اجازه نمی‌گیرند، به طریق اولی برای نرفتن به جهاد درخواست اجازه نمی‌کنند) و خداوند به خوبی افراد پرهیزگار را می‌شناسد (و از نیّات و اعمال آنان کاملاً آگاه است).
- [[«لا یَسْتَأْذِنُکَ ...»: در کار جهاد از تو درخواست اجازه نمی‌کنند؛ نه برای خروج و نه برای قعود. متعلّق آن می‌تواند محذوف و واژه (تخلّف) باشد، و (أَن یُجاهِدُوا)، کَراهَةَ أَن یُجاهِدُوا منظور نظر و در تقدیر باشد.]]
-
سوره توبه : آیه 44
