معمولی تبریک بگید لطفاً خواهشاً حتماً! (خواهشاً غلطه، میدونم خودم!)
همین اول صبحی بگم اینو، چون میدونم سر این موضوع، این چند روز اعصابم حسابی میریزه به هم.
وختی میخاید تبریک بگید به کسی برای سال نو، از طریق پیامک یا فضای مجازی، برای اون طرف مقابل مهمه که بدونه به یادش بودید و براش احترام قائل بودید، اینکه خودتون با دستای مبارک خودتون تایپ کنید(عیدت مبارک) این هدف رو بهتر برآورده می‌کنه و بهتر از اینه که یک باب از گلستان و بوستان سعدی :-| و ده خط متن ادیبانه از نمیدونم کی، کپی پیست کنید و بفرستید، هیشکی اون متنا رو نمیخونه. نشون دهنده‌ی احترام قائل شدن هم نیست، چون همه اینو میدونن که خودتون ننوشتید و فقط کپی برداری کردید...
همون معمولی بگید عیدت مبارک! اگر هم خواستید چیزی بنویسید خودتون بنویسید، تَنِ ابوالفضل بیهقی و خاقانی شروانی رو در گور نلرزونید!
همین.
عیدتون مبارک.
###
در پایان، به عنوان مثال یکی از اون متونِ ادیبانه‌ی - ببخشید - بی ارزش میارم براتون تا بدونید از اینکارا نباید بکنید :
