عافیت‌سوزی

من از سال 91 شروع به نوشتن توی فضای مجازی کردم، اون موقعا لابد شما یادتون نیست، چیزی به اسم پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی نبود، ما بودیم و یه وبلاگ که همه‌ی زندگیمون توی فضای مجازی توی مطالبی که اونجا می‌نوشتیم و کامنت‌هایی که از بازدیدکنندگان می‌گرفتیم خلاصه می‌شد (اون موقع مفهومی به اسم فالوور یا عضو وجود خارجی نداشت هنوز!). توی بلاگفا بودم اون موقع. محبوب‌ترین سرویس ارائه خدمات برای بلاگرها. حال و هوایی داشت برای خودش. از وقتی تدریس رو شروع کردم دانشجوها هم به توصیه من میومدن اونجا همه و جمعمون جمع بود خلاصه. توی اساتید، یه استاد پیشرو!!! به نظر میومدم چون خارج از فضای دانشگاه هم به بچه‌هام دسترسی داشتم و مثلاً لازم نبود زنگ بزنم به امور کلاسا بگم امروز نمیام کلاس یا دیر میام، توی وبلاگ می‌نوشتم بچه‌ها امروز نمیام کلاس و همه می‌رفتن چک می‌کردن (و البته نیومدنم معمولاً در هر دو سه سال یکبار اتفاق میفتاد! طوری که وقتی نمی‌رفتم کلاس، بعضی بچه‌ها از کلاس خالیم عکس و فیلم میگرفتن و یادگاری برمی‌داشتن :-/ که یعنی این تصویر مال همون روزیه که شاهرخی قرار بود بیاد کلاس و نیومد :-/ هر ورودی در کل دوران تحصیلش ممکن بود فقط یکبار همچین روزی رو ببینه و بعضی وقتام کلاً نمی‌دید :-/) خلاصه اون موقعا بر لبه‌ی تکنولوژی به نظر میومدم چون از وبلاگ استفاده می‌کردم! الان به بچه‌ها میگم سؤالات درسی تون رو برید از طریق وبلاگ بپرسید یه جوری واکنش نشون میدن انگار ماموتی چیزی هستم :-/ خیلیام که میگن وبلاگ چی هست اصن؟ بعضی هم که میدونن وبلاگ چی هست نمیدونن چطور باید اونجا سؤال بپرسن و جوابشونو بگیرن :-(

إن شاء الله ک یه وقتی فرصت بشه مطالب بهاریه رو به ترتیب تاریخ منظم کنم و سال به سال بذارم اگر دوس داشتید بخونید. فعلاً همین وجیزه رو به عنوان بهاریه 1400 از من قبول کنید تا بعد.

🌹🍃🌺 سال نوتون هم مبارک. من البته بشخصه به این یکی هم اعتقادی ندارم (خود را برای کوبیده شدن آماده می‌کند (-:) نه اینکه یعنی معتقدم همش باید درس بخونید یا عبادت کنید و اینا، تفریح هم لازمه، ولی در کل به ایام خاص اینطوری نظیر یلدا و عید نوروز و 13 به در و اینا اعتقادی ندارم. ولی چون من اعتقاد ندارم دلیل نمیشه که نگم سال نوتون مبارک. ایشالا مبارکتون باشه و سال خوب و خوشی داشته باشید.

بچه‌ها لازم هم نیست تک تک تشریف بیارید پیوی و با متون مُطَنطَن و مُسَجَعِ کپی پیستی که نوشته‌ی خودتون هم نیست و انگار نویسنده‌ی تاریخ بیهقی :| نوشته اونو، به من تبریک بگید. همین که سالم و خوشحال باشید و اون وسط مَسَطا درستونم بخونید انگار به من تبریک گفتید.