دانشجویان نمونه‌ی من!
اجازه بدید بجای یه دانشجو، سه دانشجو انتخاب کنم از سه دانشگاه. راجع به دو نفر از این عزیزان چون قبلاً مفصلاً نوشتم فقط راجع به یکیشون که ننوشتم الان می‌نویسم.
از دانشگاه آزاد بروجرد جناب آقای بهنامی (رتبه‌ی 2 آزمون کارشناسی ارشد و پذیرفته شده در دانشگاه تهران) رو انتخاب میکنم که قبلاً اینجا در موردش نوشتم. اسم ایشون رو سرچ کنید توی کانال مطالب بیشتری هم در خصوص ایشون در کانال هست.
از دانشگاه لرستان جناب آقای زالی رو انتخاب میکنم (رتبه‌ی 7 آزمون کارشناسی ارشد) که قبلاً اینجا در موردش نوشتم. با سرچ فامیلی ایشون در کانال مطالب بیشتری در خصوص ایشون هم میتونید پیدا کنید.
از دانشگاه آیت‌الله بروجردی آقای بنکدار رو انتخاب میکنم. ایشون سابقاً در اینجا نظر خودشون رو در مورد من گفته بودن و بارها هم ذیل مطالب کانال، اظهار لطف هایی به من داشتن اما حالا وقتشه که من در خصوص ایشون حرف بزنم.
راستش ملاک انتخاب من از بین دانشجویان، صرفاً درس خوندن نیست. همین الان دانشجویانی دارم که ترمهای زیادی از دروس من نمره‌ی کامل میگیرن اما چون ویژگی‌های اخلاقی چندان برجسته‌ای ندارن یا حتی در مواردی ضعف اخلاقی دارن فقط مث یه دانشجو باهاشون برخورد میکنم، نمره بیستشون رو بهشون میدم و به محض اتمام ترم هم از ذهنم حذف میشن و اثر پایداری به جا نمی‌ذارن برام. اما هم آقای بهنامی، هم آقای زالی، هم آقای بنکدار در هر دو زمینه‌ی اخلاقی و درس واقعاً نمونه بودن.
راستش آقای بنکدار رو که روز اول ترم اول دیدم به نظرم چیز خاصی نیومد 😂 (ببخشه منو که اینو میخونه) درس مدنی 1 با من داشتن. از همون اول فلاح زاده به چشمم اومد با اون حرف زدنای بیمزه اش که بعضی وقتا دوس داری بگیری تا میخوره بزنیش تا دلت آروم بشه 😂 کلاسشون یَک رعب و وحشتی از من به دل داشتن که نصف بیشترشون تا خود ترم 8 هیچ درسی با من نگرفتن دیگه 😂
چند جلسه که گذشت اما جناب آقای بنکدار خودش رو متمایز کرد. وظایف و تکالیف خودش رو بسیار خوب و دقیق انجام می‌داد و سؤالاتی که می‌پرسید حاکی از هوش و ذکاوت فوق‌العاده‌‌ش بود.
بسیار موقر و متین بود. وقتی باهاش شوخی میکردی میتونستی مطمئن باشی که حد میشناسه و چیزایی نمیگه که شأن کلاس رو ببره زیر سؤال. بر خلاف برخی دانشجوا که حتی وقتی شوخی هم باهاشون نمیکنی زود پسرخاله دخترخاله میشن و چیزایی میگن که آدم عرق سرد به پیشونیش میشینه 😂
ترم‌ها یکی بعد از دیگری گذشت و ایشون بیشتر مواقع تنها کسی بود که توی کلاس از من 20 می‌گرفت. کل درسایی که با من داشت (مشتمل بر 8 مدنی، 3 دادرسی مدنی و 3 تجارت) رو از من 20 گرفت. خیلی سخته که مدام در اوج باشی. ایشون مدام در اوج بود. خیلی وقتا جسماً مریض بود اما با تمام قوا در کلاس حاضر میشد و حتی اوقاتی که در تکلم هم مشکل داشت بازم با شدت و حدت هر چه تمامتر در کلاس حاضر بود و از پس سرفه‌های پیاپی حرف خودش رو میزد.
اشکال که می‌کرد خوب اشکال می‌کرد. توی بحثای سیاسی و اخلاقی که همیشه سر کلاسای من درمیگیره میتونستم مطمئن باشم که بر اساس قوت و ضعف استدلالم داوری میکنه نه بر اساس حب و بغض و پیش‌داوری و مطالبی که توی کانالای تلگرام و اینور اونور خونده.
در مقابل منطق و استدلال، مث یه مرده در برابر مرده شور مطیع و منقاد بود 😂 عذرخواهی میکنم بابت این تشبیه. امکان نداشت حرف منطقی بزنی و او قبول نکنه.
از نظر اخلاقی اسوه بود برای دانشجوا و هست إن شاء الله از این به بعد. غنیمتی هست داشتن یه همچین دانشجویی توی کلاست. امیدوارم هر جا هست موفق باشه. توی آزمون وکالت کانون وکلای دادگستری مرکز پذیرفته شده و در مقطع کارشناسی ارشد گرایش حقوق خصوصی در دانشگاه تربیت مدرس داره درس میخونه.
+ آقای فلاح زاده هم درسش خوب بود نسبتاً. منتها بعضی وقتا دچار افسردگی احساسی میشه 😂 از اون افسردگیا که مثلاً روی موتور از بروجرد تا خرم‌آباد بیاد و برگرده 😂 منتها ایشونم توی یک زمینه اسوه هست و اونم اینکه تو هر چی باهاش خودمونی بشی ایشون حد میشناسه و هیچوقت خلاف شأن خودش و تو حرف نمیزنه. از این حیث فلاح زاده اسطوره‌ای هست واسه خودش.
+ در کل، درس خوندن فقط یکی از جنبه‌های آدم خوبی بودن هست. یکی دیگه از جنبه‌های مهمش اخلاق هست. اخلاق بی درس فایده‌ای نداره و به جایی نمیرسه، درس هم بی اخلاق پشیزی نمی‌ارزه.
