عافیت‌سوزی

از اونجا که تبعیت از مفهومی به اسم "شوالیه‌گری" بدون مشخص بودن حدود و ثغور دقیق اون امری ممکن به نظر نمیرسه و ممکنه افراد مختلفی با کدهای اخلاقی گوناگون بتونن خودشون رو شوالیه معرفی کنن، برای پیشگیری از این امر، اصول ذیل به عنوان راهنمای اخلاقی شوالیه‌ها معرفی و تنظیم شده و کسی که خودش رو سرسپرده به این اصول میدونه میتونه خودش رو شوالیه بدونه و در راه نیل به مراتب بالاتر شوالیه‌گری که در مطلب دیگری اومده تلاش خودش رو مصروف کنه.

این اصول عبارت‌اند از:

یک. دانایی و خرد: اولویت اول برای شوالیه، علم و دانایی هست. اگر استادی هست که بار علمی بالایی داره ولی نمره رو با سختگیری بیشتری میده و استاد دیگری هست که بار علمی پایین‌تری داره اما نمره رو فله‌ای میده، انتخاب شوالیه، قطعاً اولی هست ولو که مستلزم زحمت کشیدن و قمار کردن نمره هست. مهم نمره نیست. مهم یاد گرفتن مطالب هر چه بیشتر هست. 

دو. عافیت سوزی: شوالیه، در راه کسب علم از هیچ زحمتی فرو گذار نمیکنه. شوالیه اگر روز بسیار پر مشغله‌‌ای هم داشته اما چنانچه وقت خواب یه سؤال علمی به ذهنش برسه چنان ولوله‌ای در دلش به پا میشه که حاضره از استزاحتش بزنه، جواب اون سؤال رو بدست بیاره و بعد با خیال راحت بخوابه ولو برای مدتی کمتر. 

سه. دوری از دروغ: شوالیه هیچوقت دست به دروغ و دغل و تقلب، آلوده نمیکنه. اگر برای شوالیه امکانی فراهم بشه که بدون اینکه کسی بفهمه یا سرزنش بشه با زحمت کمتر به امکانات یا تسهیلاتی برسه که قانوناً استحقاقش رو نداره، هیچوقت حاضر نمیشه چنین امکانات یا تسهیلاتی رو قبول کنه. (هیچ چیز مثل دروغ، یه شخص رو از چشم یه شوالیه نمیندازه) 

چهار. ارزش وقت: ارزشمندترین چیز زندگی برای شوالیه وقتش هست. وقتی ساعاتی از روز رو به بطالت و حواشی میگذرونه چنان عذاب وجدان میگیره که روز بعد حاضره دو برابر روزهای معمولی کار کنه تا خیالش راحت بشه که اون ساعاتی که به بطالت گذرونده رو جبران کرده.

پنج. اهمیت درس: مهمترین چیز برای شوالیه، درسشه. یلدا، 13 به در، عید و عزا، معنایی نداره اگر شوالیه درسی برای خوندن داشته باشه.

شش. پشتکار: شوالیه، شدیداً پیگیر هست. هیچ کاری رو نیمه تمام رها نمیکنه. کار رو از رو میبره اما خودش از رو نمیره. شوالیه عمیقاً به این شعر حافظ معتقد هست که‌: "مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب :: به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید" 

هفت. برنامه ریزی: شوالیه، برای اوقات فراغتش برنامه داره و مهمترین سرگرمی شوالیه، مطالعه هست.

هشت. مرتب بودن: شوالیه همیشه مرتب و نظیف هست. لباسی نمیپوشه که انگشت نما بشه چون معتقده اگرم کسی قراره بهش جذب بشه ارزشمنده که بخاطر اخلاق و علمش باشه نه به خاطر ظاهر عجیب و غریبش.

نه. ادب: شوالیه، مؤدبه. اگرم کسی به او توهین میکنه به هر دلیلی، او بجای جواب دادن یا پرخاش کردن، خیلی راحت از کنار موضوع رد میشه و برای طرفی که پرخاش کرده خیر و برکت از خدا مسألت میکنه.

ده. دوری از جدال: شوالیه اهل یکی به دو کردن نیست. اعتقادات خودش رو با استدلال بیان میکنه اما وقتی می‌بینه طرف مقابل لجاجت میکنه و نمی‌پذیره، اصرار نمیکنه و راهشو میکشه میره.

یازده. صداقت: شوالیه صادق هست. هیچی نمیتونه شوالیه رو وادار به دروغگویی کنه. شوالیه همیشه راست میگه حتی اگر به ضررش باشه و قانون رو اجرا میکنه حتی اگر به نفعش نباشه. در همین راستا، شوالیه هیچ ابایی نداره که اگر جایی اشتباه کرد سرشو بگیره بالا، بگه اشتباه کردم و عذرخواهی کنه. اگر پاسخ سؤالی رو نمیدونه، در جواب اون سؤال، دری وری نمیگه. خیلی راحت میگه "بلد نیستم. میگردم جوابش رو پیدا میکنم". 

دوازده. حضور در کلاس: شوالیه تقریباً مگر بمیره که در کلاس غیبت کنه و همیشه رأس ساعت مقرر برای شروع کلاس، بشاش و خوشرو در حالی که استراحت کافی کرده آماده برای استماع مباحث استاد و یاد گرفتن مطالب جدید هست.

سیزده: مکلف به تکلیف: شوالیه خودش رو مکلف به انجام تکلیف میدونه و نتیجه رو به خدا می‌سپاره. اگر تکلیف رو به خوبی انجام داده و زحمت خودش رو کشیده باشه خودش رو برنده میدونه ولو به هر دلیلی اون نتیجه‌ی مقصود، عایدش نشده باشه. 

چهارده. تبعیت از استدلال، نه اکثریت: شوالیه، در قید رأی و نظر اکثریت نیست. اگر کاری رو بر اساس استدلال درست بدونه انجامش میده ولو کل مردم دنیا جلوش وایسن. حرکت کردن بر خلاف جهت آب و مورد سرزنش و ملامت قرار گرفتن برای شوالیه یه چیز کاااااااملن طبیعی هست. 

پانزده. وقت شناسی: تأخیر، دیر رسیدن و خواب موندن هیچ معنایی در قاموس شوالیه‌ها نداره. شوالیه ممکنه زود برسه اما دیر نمیرسه. 

شانزده. زبان خارجی: شوالیه برای اینکه بدونه توی دنیا چه خبره و منابع ناموثق، نتونن با اخبار فیک سرش رو کلاه بذارن و همچنین برای تطبیق نظام حقوقی خودمون با سایر نظام‌ها ضرورتاً حداقل یه زبان خارجی (انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیولی، چینی و....) بلده. اگر هم بلد نیست میذاره توی اولویت و حداکثر ظرف یکسال خودش رو به سطح قابل قبولی میرسونه. از حیث این بند، زبان عربی، که زبان کتاب آسمونی ما و نیز زبان میراث گران‌سنگ حقوقی ماست زبان خارجی محسوب نمیشه و یادگیری و تسلط بر این زبان و متون اون، صد در صد و قطعی هست. منظور از لزوم یادگیری زبان خارجی، بنابراین زبانی غیر از عربی است. 

+ اینا نقشه‌ی راه و هدف گذاری هست. شوالیه اگرم در مواقعی از این اصول فاصله گرفت سریعا برمیگرده و عمل به این اصول رو از سر میگیره.

+ این پیمان در آینده تکمیل خواهد شد.