در محضر قرآن (3) : روز قیامت ، روز تغابن است ؛ یعنی چه ؟
چهارشنبه تیر ۱۰ ۱۳۹۴، ۰۴:۴۸ ق.ظ
- یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ ۗ وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ یَعْمَلْ صَالِحًا یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
- زمانی, خداوند شما را در روز گردهمآئی (جملگی پیشینیان و پسینیان) جمع می‌آورد . آن روز, روز زیانمندی (کافران, و سودمندی مؤمنان) است . کسانی که به خدا ایمان بیاورند و کارهای شایسته بکنند . خداوند بدیهای ایشان را می‌زداید, و آنان را به باغهای بهشتی داخل می‌گرداند که از زیر (کاخها و درختان) آن رودبارها جاری است, و در آنجا برای همیشه جاودانه می‌مانند . این است رستگاری سترگ و پیروزی بزرگ .
- [[«یَوْمَ الْجَمْعِ»: روز گردهمآئی که قیامت است (نگا: هود / 103, واقعه / 50, یس / 32 و 53) . «تَغَابُن»: زیانمند گشتن گروهی و سودمند شدن گروهی . . . در جهان, دسته‌ای آخرت را به دنیا می‌فروشند, و در آخرت زیانخورده و متضرّر می‌گردند (نگا: بقره / 16 و 102, آل‌عمران / 77 و 177) . و دسته‌ای دنیا را به آخرت می‌فروشند و در آخرت سود می‌برند و رضای خدا و بهشت را از آن خود می‌کنند (نگا: بقره / 207, نساء / 74, توبه / 111) . فراموش کردن همدیگر . چرا که در قیامت بر اثر هول و هراس آخرت, کسی به فکر کسی نیست, و هرکسی خود را می‌کوشد (نگا: حجّ / 2, معارج / 10, عبس / 33 - 37) . ]]
- سوره‌ی تغابن:9
