در محضر قرآن (7) : هر کسی علاوه بر خود ، در برابر سعادت و شقاوت خانواده‌اش هم مسؤول است.
يكشنبه تیر ۱۴ ۱۳۹۴، ۱۲:۴۴ ق.ظ
- یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ
- ای مؤمنان! خود و خانواده خویش را از آتش دوزخی بر کنار دارید که افروزینه‌ی آن انسانها و سنگها است . فرشتگانی بر آن گمارده شده‌اند که خشن و سختگیر, و زورمند و توانا هستند . از خدا در آنچه بدیشان دستور داده است نافرمانی نمی‌کنند, و همان چیزی را انجام می‌دهند که بدان مأمور شده‌اند . [[«قُوا»: مصون و محفوظ دارید . «أَهْلِیکُمْ»: (نگا: مائده / 98) . «وَقُودُ»: افروزینه (نگا: بقره / 24, آل‌عمران / 10) . «غِلاظٌ»: جمع غَلیظ, خشن, تندخو . «شِدَادٌ»: جمع شَدید, زورمند . سختگیر . توانا در انجام کارهای دشوار . ]]
- سوره‌ی تحریم :6.
