خاطره ها (7) : می‌توان از حیوانات هم چیزهایی یاد گرفت !
این مطلب نخستین بار در شنبه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۳ ساعت 5:3 با شماره پست : 470 از طریق وبلاگ قبلی من در بلاگفا منتشر شده بود.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در اوصاف " سگ " می فرمایند:
متن عربی
طوبی لمن عیشه کعیش الکلب، ففیه عشرة خصال فینبغی ان یکون کلها للمؤمن
الاول: لیس له مقدار بین الخلق و هو حال المساکین
الثانی: ان یکون فقیرا لیس له مال و لا ملک و هو صفة المجردین
الثالث: لیس له مأوی معلوم و الارض کلها له بساط و هو من علامات المتوکلین
الرابع: ان یکون اکثر اوقاته جائعا و هم من دأب الصالحین
الخامس: إن ضربه صاحبه مأة جلدة لا یترک بابه و هو من علامات المریدین
السادس: لا ینام من الیل الا الیسیر و ذلک من اوصاف المحبین
السابع: انه یطرد و یجفی فیجیب و لا یحقد و ذلک من علامات الخاشعین
الثامن: رضی بما یدفع صاحبه من الاطعمة و هو حال القانعین
التاسع: اکثر عمله السکوت و ذلک من علامات الخائفین
العاشر: اذا مات لم یبق منه المیراث و هو حال الزاهدین
ترجمه
خوشا بحال کسی که زندگیش چون زندگی سگ باشد. در این حیوان ده خصلت است که مومن به داشتن آنها سزاوار است
اول: آنکه سگ را در میان مردمان قدری نیست و این حال مسکینان است.
دوم: آنکه مالی و ملکی ندارد و این همان صفت مجردین است - مجردین یعنی کسانی که به مقام تجرد نائل شده اند و از همه چیز و همه کس حتی خودفارغ شده اند
سوم: آنکه او را خانه و لانه ای معین نیست و همه زمین بساط اوست واین علامت متوکلان است.
چهارم: آنکه اغلب اوقات گرسنه است و این عادت صالحان است
پنجم: آنکه اگر صد تازیانه از صاحب خود بخورد در خانه او را رها نمی کند واین صفت مریدان است.
ششم: آنکه شب هنگام بجز اندکی نمی خوابد و این از اوصاف محبین است
هفتم: آنکه رانده می شود و جفا می بیند لکن چون بخوانندش بدون دلگیری باز می گردد و این از علامات خاشعین است
هشتم: آنکه به اضافه طعام صاحبش راضی است و این حال قانعین است
نهم: آنکه بیشتر اوقاتش خاموش است و این از علامات خائفین است
دهم : آنکه چون بمیرد میراثی بجای نگذارد و این حال زاهدان است
منابع:
کتاب نشان از بی نشانها ، چاپ هجدهم، ج اول، ص 310 ؛
کتاب دُرّ ثمین و ماء مَعین چاپ دوم صفحه 457 ، تالیف آیت الله سید مجتبی حسینی میر صادقی زنجانی ؛
کتاب لئالی الاخبار ج 5 – ص 387- 388 ؛ و در نهایت
کتاب تحریر المواعظ العددیة، ص: 5
