در محضر قرآن (42) : کسی که به فعلِ شخصی راضی است ، با او شریک در آن عمل است.
يكشنبه مرداد ۱۸ ۱۳۹۴، ۰۱:۱۱ ق.ظ
- فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا
- او را دروغگو نامیدند (و بیم و تهدیدش را نادرست شمردند) و شتر را پی کردند و کشتند . پس خدا به سبب گناهشان بر آنان خشم گرفت و ایشان را هلاک کرد و با خاک یکسانشان ساخت .
- [[«دَمْدَمَ عَلَیْهِمْ»: بر آنان خشم گرفت . عذاب را بر همگان گماشت . ایشان را خُرد و خمیر کرد . آنان را هلاک و نابود کرد . «سَوَّاهَا»: ایشان را با خاک یکسان ساخت . عذاب و هلاک را به طور یکسان گریبانگیر همگان کرد و کارشان را یکسره ساخت . «فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ . . . فَسَوَّاهَا»: به سبب گناهشان عذاب را بر همگان گماشت و ایشان را یکسان نابود کرد . ]]
- سوره‌ی شمس:14.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 595 ، از قرآن ، ب خط عثمان طه است.
بله درسته همونطورکه گفته می شه آدموبادوست ورفیقش میشناسن سعی نکنیدباآدمای بدرفیق شیداین قضیه هم می تونه اینجوری ارزیابی بشه چون ما درمقابل فعل وقول اوسکوت می کنیم وامر ونهی نمی کنیم پس راضی به این قضیه هستیم.