در محضر قرآن (51) : فوت کنندگان در گره‌ها ک از شرّ آنها ب خدا پناه می‌بریم چ کسانی هستند ؟
دوشنبه مرداد ۲۶ ۱۳۹۴، ۰۸:۳۲ ق.ظ
- وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ
- و از شرّ کسانی که در گره‌ها می‌دمند (و با نیرنگ‌سازی و حقّه‌بازیِ خود, اراده‌ها, ایمانها, عقیده‌ها, محبّتها, و پیوندها را سست می‌نمایند و فساد و تباهی می‌کنند) .
- [[«النَّفَّاثَاتِ»: جمع نَفَّاثَة, دمندگان . مراد سخن‌چینان فساد پیشه است (نگا: جزء عمّ طبّاره, جزء عمّ شیخ محمّد عبده) . صیغه مبالغه است و برای مذکّر و مؤنّث به کار می‌رود . دمیدن در گره, کنایه از افسون و جادو است (نگا: تفهیم القرآن) . افسونگران رشته‌ها را گره می‌زدند و همراه با مقداری آب دهان به گره‌ها فوت می‌کردند و بدانها می‌دمیدند, و سپس گره‌ها را باز می‌کردند, تا به عامّه مردم نشان دهند که گره پیوند زناشوئی فلان مرد و فلان زن را باز و آنان را از هم جدا ساخته‌اند . نمّامان و سخن‌چینان هم خویشتن را در لباس دلسوزان و دوستداران در پیش اینان و آنان نشان می‌دهند و بدین وسیله پیوندها را سست و گسسته می‌کنند . لذا کار افسونگران و سخن‌چینان به هم شبیه است . «الْعُقَدِ»: جمع عُقْدَة, گره‌ها . مراد پیوندها و رابطه‌های انسانها است; از قبیل پیوند زناشوئی, رابطه دوستی, ارتباط مکتبی . ]]
- سوره‌ی فلق : 4.
- این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی پایانی ، از قرآن ، ب خط عثمان طه است.
