عافیت‌سوزی

• إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ
• کسانی که ایمان داشتند (پیش از این به پیغمبران, و آنان که به محمّد باور دارند) و یهودیان, و مسیحیان, و ستاره‌پرستان و فرشته‌پرستان, هر که به خدا و روز قیامت ایمان داشته و کردار نیک انجام داده باشد, چنین افرادی پاداششان در پیشگاه خدا محفوظ بوده و ترسی بر آنان نیست و غم و اندوهی بدیشان دست نخواهد داد .  
• [[«الَّذِینَ هَادُوا»: کسانی که یهودی شده‌اند .  مراد یهودیان و پیروان موسی است .  «النَّصَارَی»: مسیحیان .  «الصَّابِئِینَ»: ستاره‌پرستان .  خورشیدپرستان .  آنان که از هر دین و آئینی قسمتی را برگرفته‌اند .  این آیه بیانگر رستگاری همه این گروهها نیست .  بلکه می‌رساند که ایمان در انحصار نژاد و گروه خاصّی نمی‌باشد .  هر که دین اسلام را بپذیرد و اوامر و نواهی آن را مراعات دارد, اهل نجات است (نگا: نساء / 150 و 151, أنفال / 38, بیّنه / 6) . ]]
• However, those who have become believers (the Muslims), and the Jews, the Christians and the Sabaeans who believe in God and the Day of Judgment and strive righteously will receive their reward from the Lord and will have nothing to fear nor will they be grieved 
• سوره‌ی بقره :62.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 10 از قرآن ، به خط عثمان طه است. 
• نکته‌ی تفسیری (از تفسیر نمونه ؛ ذیل همین آیه) : 

آیا پیروان همه‌ی ادیان اهل نجات هستند ؟ 

ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺟﻮﻳﺎﻥ ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﻰ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺻﻠﺢ ﻛﻞ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻫﺮ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺧﻮﺩ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻟﺎﺯم ﻧﻴﺴﺖ ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﻧﺼﺎﺭﻯ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﺍ ﺷﻮﻧﺪ، ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺪﺭ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﻫﻨﺪ ﻛﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ.

ﭘﺎﺳﺦ: ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ 85 ﺳﻮﺭﻩ ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭَ ﻣَﻦْ ﻳَﺒْﺘَﻎِ ﻏَﻴْﺮَ ﺍﻟْﺈِﺳْﻠﺎمِ ﺩِﻳﻨﺎً ﻓَﻠَﻦْ ﻳُﻘْﺒَﻞَ ﻣِﻨْﻪُ:" ﻫﺮ ﻛﺲ ﺩﻳﻨﻰ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﻠﺎم ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﻨﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ".

ﺑﻌﻠﺎﻭﻩ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺩﻋﻮﺕ ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﻧﺼﺎﺭﻯ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﮔﺮ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻓﻮﻕ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺑﺨﺶ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﻀﺎﺩ ﺻﺮﻳﺢ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻌﻨﻰ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺁﻳﻪ ﺭﻓﺖ.

ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺩﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺷﻨﺘﺮ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ.

1- ﺍﮔﺮ ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﻧﺼﺎﺭﻯ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻮﺍﻯ ﻛﺘﺐ ﺧﻮﺩ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺹ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺫﻛﺮ ﺻﻔﺎﺕ ﻭ ﻋﻠﺎﺋﻢ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻣﺜﻠﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ 68 ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺎﺋﺪﻩ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﻗُﻞْ ﻳﺎ ﺃَﻫْﻞَ ﺍﻟْﻜِﺘﺎﺏِ ﻟَﺴْﺘُﻢْ ﻋَﻠﻰ ﺷَﻰْ ءٍ ﺣَﺘَّﻰ ﺗُﻘِﻴﻤُﻮﺍ ﺍﻟﺘَّﻮْﺭﺍﺓَ ﻭَ ﺍﻟْﺈِﻧْﺠِﻴﻞَ ﻭَ ﻣﺎ ﺃُﻧْﺰِﻝَ ﺇِﻟَﻴْﻜُﻢْ ﻣِﻦْ ﺭَﺑِّﻜُﻢْ:

" ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﺷﻤﺎ ﺍﺭﺯﺷﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ" (ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺹ ﻛﻪ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ).

2- ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﺳﺆﺍﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﺳﻠﺎم ﻣﻄﺮﺡ ﺑﻮﺩﻩ، ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻓﻜﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺳﻠﺎم ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻧﻴﺎﻛﺎﻥ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻥ ﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ؟، ﺁﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺪم ﺩﺭﻙ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ؟

ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﻋﻠﺎم ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮ ﺣﻖ ﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻫﻞ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺟﺎﻯ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﻧﻴﺴﺖ.

ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﺻﺎﻟﺢ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﺴﻴﺢ، ﺍﻫﻞ ﻧﺠﺎﺗﻨﺪ، ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﻣﺆﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم.