من سید نورالله شاهرخی، عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، دکترای حقوق خصوصی دورهی روزانه دانشگاه علامه طباطبایی تهران (رتبهی 13 آزمون دکتری) ، کارشناسی ارشد حقوق خصوصی از همان دانشگاه (رتبهی 21 آزمون ارشد)، پذیرفته شدهی نهایی آزمون قضاوت، مدرس دانشگاه و وکیل پایه یک دادگستری هستم. این وبلاگ در وهلهی اول برای ارتباط با دانشجویان و دوستانم و در وهلهی بعد برای ارتباط با هر کسی که علاقمند به مباحث مطروحه در وبلاگ باشد طراحی شده است. سؤالات حقوقی شما را در حد دانش محدودم پاسخگو هستم و در زمینههای گوناگون علوم انسانی بهخصوص ادبیات و آموزش زبان انگلیسی و نیز در صورت تمایل، تجارب شما از زندگی و دید شما به زندگی علاقمند به تبادل نظر هستم.
*** ***
جهت تجمیع سؤالات درسی و حقوقی و در یکجا و اجتناب از قرار گرفتن مطالب غیر مرتبط در ذیل پُستهای وبلاگ ، خواهشمند است سؤالات درسی و / یا حقوقی خود را در قسمت اظهار نظرهای مطلبی تحت همین عنوان (که از قسمت طبقه بندی موضوعی در ذیل همین ستون هم قابل دسترسی است) بپرسید. به سؤالات درسی و / یا حقوقی که در ذیل پُستهای دیگر وبلاگ پرسیده شود در کمال احترام ، پاسخ نخواهم داد. ضمناً توجه داشته باشید که امکان پاسخگویی به سؤالات ، از طریق ایمیل وجود ندارد.
*** *** در خصوص انتشار مجدد مطالب این وبلاگ در جاهای دیگر لطفاً قبل از انتشار ، موضوع را با من در میان بگذارید و آدرس سایت یا مجلهای که قرار است مطلب در آن منتشر شود را برایم بفرستید؛ (نقل مطالب، بدون کسب اجازهی قبلی ممنوع است!) قبلاً از همکاری شما متشکرم.
اختیار دارید استاد،شما بخشی از بهترین خاطرات مارو ساختید و وقتی که سر آزمون قضاوت نشستم و تست هارو زدم متوجه شدم سختگیری های شما قراره کجا نتیجه بده،،
البته یه چیزی هم بگم،به نظر من شما سخت گیر هستید اما در عین حال بیشترین همکاری رو با دانشجو دارید،حال آنکه برخی اساتید مدعی دانشجو محوری هستن ولی سر بزنگاه دانشجو رو جا میزارن،،سند این مدعا یه خاطره س و اون اینکه برای درس مدنی شش بعد از پنج ساعت کلاس جبرانی با شما با وجود اینکه سقف غیبت هام پر بود اما وقتی خواستم جلسه ی آخر ر و غیبت کنم و دلیلش رو با شما در میون گذاشتم با برخورد کاملا منطقی شما مواجه شدم که البته دور از انتظارم بود.
مقصودی هستم استاد عزیز،فریبرز مقصودی
البته اون چند کلمه ی آخری که نوشتم جنبه ی مزاح داشت.
پاسخ:
و علیکم السلام.
ممنونم از نظر لطف جنابعالی.
اصن دور از انتظار خودم هم بود، من و برخورد منطقی؟ این قضیه رو به کسی نگید، توقع دانشجویان محترم بالا میره! آیکن خنده.
چقدر دلتنگ کلاس های شمام،افسوس که روزهای کارشناسی خیلی سریع گذشتن و چیزی که ته ظرف دلمون مونده دلتنگیه.
پاسخ:
سلام علیکم. عاقبت جنابعالی به خیر.
ممنونم از جنابعالی.
کاش خودتون رو کامل، معرفی میفرمودید. والا دانشجویان من الان، دقیقاً آرزوی مرگ من رو دارن و لحظه شماری میکنن یا از دانشگاه برم یا اگر امکانش نیست، کلاً از این دنیا برم!!!
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.