عافیت‌سوزی

استدلال مندرج در این تصویر، مث اینه که از یه خونه با چفت و بست محکم، دزدی کنن، فرداش کسی بگه پس دیگه خونه‌ها رو رها کنید، چون دزد از چفت و بست نمیترسه و در هر حال دزدی می‌کنه! 

همه‌ی سخن اینه که مردا سه دسته هستن، یه عده‌ای مثل حضرت یوسف علیه السلام هستن که با حجاب و بی حجاب براشون فرق نمی‌کنه و خودشون رو از گناه بر کنار میدارن، اینا تعدادشون خیلی کمه، دسته‌ی دوم مردایی هستن که در سمت مقابل هستن و اونا هم با حجاب و بی حجاب براشون فرق نمی‌کنه و در هر حال برای هر مونثی ایجاد مزاحمت میکنن، اینا بیمار جنسی هستن. حجاب از اول هم برای مصونیت در برابر بیماران جنسی نبوده، چون اونا با حجاب از سر راه کنار نمیرن. اما دسته سوم بسیاری مردان دیگر هستن که پیام لباس رو درک می‌کنن. وقتی زنی، تن خودش رو راحت و مجانی در معرض نگاه قرار میده خب نگاه میکنن و تعرضات کلامی و غیر کلامی میکنن و ایجاد مزاحمت می‌کنن و استدلالشون هم اینه که اگر این زن اهلش نیست پس چرا اینجوری اومده بیرون؟ - اصلاً کار به صحت و سقم این استدلال ندارم، فعلاً بحث من این نیست که آیا زنان بدحجاب، اهلش هستن یا نه، دارم دید مردان رو گزارش می‌کنم، بسیاری از مردا معتقدن اگر زن بدحجاب، مخالف باشه و دوس نداشته باشه کسی نگاه آنچنانی بهش بکنه، خب آنچنانی لباس نمیپوشه، وقتی اینجوری لباس پوشیده پس لابد مشکلی با این نگاه‌ها نداره - در مقابل، همین مردا وقتی زنی خودش رو حفظ میکنه و حواسش به خودش هست، یا اصلاً مزاحمش نمیشن یا خیلی کمتر مزاحمش میشن. خوشمون بیاد یا نیاد و مخفی بکنیم یا نکنیم توی همه‌ی جوامع، پیشرفته یا غیر پیشرفته، اروپایی یا غیر اروپایی، مسیحی یا غیر مسیحی، اکثریت مردا توی همین دسته سوم هستن و نه توی اون طبقه‌بندی اول یا بیماران روانی. حجاب هم برای برکنار موندن از آزار و اذیت همین دسته از مردان هست.

خلاصه اینکه استدلال مندرج در این تصویر، استدلال سخیفی هست.