عافیت‌سوزی

You're the best teacher ever

سلام استاد شاهرخی 

خیلی وقته که به وبلاگتون سر نزده بودمو امشب تصمیم گرفتم که یه بازدید داشته باشم 

راستش تصمیم گرفته بودم که تا زمانی که نظرم در مورد انتقاد های قبلی ام عوض نشده هیچ وقت به وبلاگتون سری نزنم 

متاسفانه یا خوشبختانه هنوز به خیلی از نظرات قبلی که همین جا مطرح کرده بودم معتقدم 

اما از اونجایی که همیشه سعی کردم که انصاف رو تا جایی که می تونمم رعایت کنم 

باید بگم که گهگاهی نکات مثبت تدریس شما و کلاس شما دستگیرم میشه 

بعضی وقتها توی بحث هایی که برام پیش میاد جواب هایی که از کلاس شما و از زبان شما شنیده بودم و کلی مخالفت داشتم ناخودآگاه به زبونم میاد و بهشون معتقد شدم 

خواستم بگم که برای اون ده دقیقه ایی که کلیپ یا فایل به بچه ها میدادید خیلی بیشتر اهمیت بدید  و ای کااااشش توی همه ی اون بحث ها شرکت میکردم .

خیلی منتظر موندم تا از دید کسی که الان از سختگیری های کلاس، اوضاعش سخت نمیشه نظر بدم و بگم به نظرم خیلی خوب بود که اینجوری سخت میگرفتی و ای کاشش که من بیشتر عمل میکردم ولی متاسفانه بازم اون حالت برام پیش نیومد 

اما باید بگم که یه عشق به خوندن برام پیش اومده که نتیجه اش اصلا برام مهم نیست و فقط دوست دارم بخونم و بخونم و بخونم 

الان میفهمم که میگفتید مدیوووونید اگه نخونید  و چقد حرص میخوردید که چرا ما نمیخونیم که بفهمیم چقدر راه شیرینیه و اگه بیفتیم تو این راه اصلا دوست نداریم تموم بشه 

هر وقت خسته میشم یا یه مشکل برام پیش میاد که بی خیال بشم یاد علاقه شدید شما به این درسا میفتم و بهم کلی انرژی میده  که دوباره شروع کنم و می دونم که این یه مسیر خیلی لذت بخش .