من سید نورالله شاهرخی، عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، دکترای حقوق خصوصی دورهی روزانه دانشگاه علامه طباطبایی تهران (رتبهی 13 آزمون دکتری) ، کارشناسی ارشد حقوق خصوصی از همان دانشگاه (رتبهی 21 آزمون ارشد)، پذیرفته شدهی نهایی آزمون قضاوت، مدرس دانشگاه و وکیل پایه یک دادگستری هستم. این وبلاگ در وهلهی اول برای ارتباط با دانشجویان و دوستانم و در وهلهی بعد برای ارتباط با هر کسی که علاقمند به مباحث مطروحه در وبلاگ باشد طراحی شده است. سؤالات حقوقی شما را در حد دانش محدودم پاسخگو هستم و در زمینههای گوناگون علوم انسانی بهخصوص ادبیات و آموزش زبان انگلیسی و نیز در صورت تمایل، تجارب شما از زندگی و دید شما به زندگی علاقمند به تبادل نظر هستم.
*** ***
جهت تجمیع سؤالات درسی و حقوقی و در یکجا و اجتناب از قرار گرفتن مطالب غیر مرتبط در ذیل پُستهای وبلاگ ، خواهشمند است سؤالات درسی و / یا حقوقی خود را در قسمت اظهار نظرهای مطلبی تحت همین عنوان (که از قسمت طبقه بندی موضوعی در ذیل همین ستون هم قابل دسترسی است) بپرسید. به سؤالات درسی و / یا حقوقی که در ذیل پُستهای دیگر وبلاگ پرسیده شود در کمال احترام ، پاسخ نخواهم داد. ضمناً توجه داشته باشید که امکان پاسخگویی به سؤالات ، از طریق ایمیل وجود ندارد.
*** *** در خصوص انتشار مجدد مطالب این وبلاگ در جاهای دیگر لطفاً قبل از انتشار ، موضوع را با من در میان بگذارید و آدرس سایت یا مجلهای که قرار است مطلب در آن منتشر شود را برایم بفرستید؛ (نقل مطالب، بدون کسب اجازهی قبلی ممنوع است!) قبلاً از همکاری شما متشکرم.
ابن مطلبو دیدم برام جالب بود گفتم براش شما بفرستم .
.
.
.
چطور یک غربزده شویم:
١- یک غربى معمولا بطرى آبش را از خودش جدا نمیکند. استاد هم با بطرى آب درس میدهد،و آب تنها چیزى است که غربیها به شدت میخورند و ما نه!
.
٢- هر چقدر ما ایرانیها یک دست جام باده و یک دست زلف یار هستیم این خارجیها کتاب در دست و هندزفرى در گوش هستند. کتاب و موسیقى دو جزء لاینفک زندگى این مردم است.
.
٣- در جواب پرسیدن حالشان به جاى قربان شما و نوکرتم جواب روشن میدهند و شما در جریان حالشان قرار میگیرید مثلا میگویند: خوبم، کمى مریضم، خسته ام، بد نیستم، عالى ام
.
٤- وقتى لطفى میکنید مثلا از غذایتان به کسى تعارف میکنید به جاى گفتن الهى فدات بشم و دورت بگردم خیلى واضح میگویند : تو مهربانى.... و شما روزى را تصور کنید که به خاطر کارهاى معمولى چند بار به شما گفته شده مهربان هستید ، آیا به سمت مهربان تر شدن نمى روید؟!
.
٥- بین مشاغل مختلف تفاوت جایگاهى نیست. پزشک از اتاقش بیرون میاید و هر مریض را شخصا صدا میکند ، استاد، روز اول میگوید من نه پرفسورم، نه sir، نه مسیو، من فقط "مت "( اسم کوچک) هستم.
٦- مردم ورزش میکنند... به معناى واقعى کلمه... نه به شرایط خاصى احتیاج دارند نه باشگاه نه وقت کافى.... با دوچرخه سر کار میروند... بارها کسانى را دیده ام که کالسکه به دست، میدویدند.... دوستى در باشگاه ، کارمندان جایى را دیده بود که وقت ناهارشان را به باشگاه مى آیند و ورزش میکنند.
٧- وقتى نگاهشان به کسى میافتاد سریع لبخند میزنند و احتمالا روز خوش میگویند، ما چرا انقدر با نگاه همدیگر مشکل داریم و چرا انقدر به هم زل میزنیم؟!
.
٨- از چه زمانى ما کمتر در مترو و اتوبوس براى مسن ها، صندلى خالى کردیم ؟ اینجا اگر براى مسن ها و باردارهاو بچه ها صندلى خالى نکنید علنا دیگران به شما تذکر میدهند
.
٩- با بچه ها ، حیوانات و طبیعت مهربان تر بودن نشان از انسان تر بودن دارد
.
١٠-بدون ترحم و تحقیر به ضعیف تر ها کمک میکنند. کسى احساس برتر بودن به کسی نمیدهد.
.
👈لطفا غربزده باشید ولى کامل ..
پاسخ:
سلام ؛ ممنونم ؛ جالب بود ؛ بعضیا از غرب دانسش رو یاد گرفتن فقط ! در حالیکه اونچه باعث پیشرفت غرب و خواری و ذلت اکثر مسلمونا شده نظم اونا ، جدیتشون در کار کردن از یکطرف و تنبلی ، شکمبارگی و از زیر کار در روییِ ما مسلمونا از طرف دیگهس !