در محضر قرآن (15) : کلمه‌ی ب کلمه‌ی قرآن ، کلام خداست ، و نه بر ساخته‌ی پیامبر.
يكشنبه تیر ۲۱ ۱۳۹۴، ۰۷:۱۴ ب.ظ
- وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ
- اگر پیغمبر پاره‌ای سخنان را به دروغ بر ما می‌بست .
- [[«الأَقَاوِیلِ»: جمع أَقْوال, و آن جمع قَوْل است همچون اَبابیت جمع اَبْیات, و اَناعیم جمع اَنْعام . این واژه بیشتر به سخنان دروغین گفته می‌شود . ]]
- لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ
- ما دست راست او را می‌گرفتیم .
- [[«الْیَمِینِ»: دست راست . مراد دست راست پیغمبر است (نگا: روح المعانی, روح البیان, کشّاف) . منظور جلوگیری از تعدّی به کلام خدا است . همان گونه که می‌گویند: جلو دستش را بگیرید . ]]
- ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ
- سپس رگ دلش را پاره می‌کردیم .
- [[«الْوَتِینَ»: شاهرگ قلب که خون را به تمام اعضاء بدن می‌رساند و اگر قطع شود مرگ انسان آنی و حتمی است . ]]
- فَمَا مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ
- و کسی از شما نمی‌توانست مانع (این کار ما در باره‌ی) او شود (و مرگ را از او باز دارد) .
- [[«حَاجِزِینَ»: جمع حاجِز, به معنی مانِع و رادِع . بازدارندگان . جلوگیری کنندگان . خبر (مَا) است . ]]
- سوره‌ی الحاقّه :آیات 44 تا 47.
