در محضر قرآن (17) : مقصود از « اجل معلق » و « اجل مبرم » چیست ؟
سه شنبه تیر ۲۳ ۱۳۹۴، ۰۶:۵۲ ب.ظ
- یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَ یُؤَخِّرْکُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا یُؤَخَّرُ ۖ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
- (اگر دعوت مرا بپذیرید) خداوند گناهان شما را می‌آمرزد, و تا اجل نهائی مرگ شما را به تأخیر می‌اندازد . امّا اگر متوجّه باشید, هنگامی که اجل نهائی الهی فرا رسد, تأخیر پیدا نمی‌کند .
- [[«یُؤَخِّرْکُمْ»: شما را به تأخیر می‌اندازد . مراد طول عمر بخشیدن و به آن برکت دادن است . حکمت خدا مقتضی آن است که ملّتی که ایمان داشته باشد و جاده عدل و داد را در پیش گیرد, بیشتر زیست کند و از طول عمر برخوردار شود, و ملّتی که کفر و فساد و ظلم و زور را در پیش گیرد, هرچه زودتر نابود گردد (نگا: المصحف‌المیسّر) . امّا در هر صورت, سر رسید عمر یا اجل نهائی در وقت خود فرا می‌رسد و پَسی و پیشی در آن نیست . به عبارت دیگر, انسان دارای دو اجل است: یکی اجل معلّق, که مشروط به عوامل و اسباب بوده و قابل تغییر است, و دیگری اجل مُبْرَم, که حتمی است و مقیّد به چیزی نبوده و قابل تغییر و تعجیل و تأخیر نیست (نگا: نمونه . التفسیر القرآنی للقرآن) . «أَجَلٍ مُّسَمّیً»: (نگا: انعام / 2, اعراف / 34, یونس / 49, هود / 3) . ]]
- سوره‌ی نوح :4.
