در محضر قرآن (157) : دوست نامحرم ، ممنوع !!!!

• الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ ۖ وَ طَعَامُ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ حِلٌّ لَکُمْ وَ طَعَامُکُمْ حِلٌّ لَهُمْ ۖ وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَ لَا مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ ۗ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِالْإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ
• امروزه (با نزول این آیه) برای شما همه چیزهای پاکیزه (طبع سالم پسند) حلال گردید, و (ذبائح و) خوراک اهل کتاب (جز آنچه با آیات دیگر تحریم شده است) برای شما حلال است و خوراک شما برای آنان حلال است, و (ازدواج با) زنان پاکدامن مؤمن, و زنان پاکدامن اهل کتاب پیش از شما, حلال است, هرگاه که مهریّه‌ی آنان را بپردازید و قصد ازدواج داشته باشید و منظورتان زناکاری یا انتخاب دوست نباشد .  هر کس که انکار کند آنچه را که باید بدان ایمان داشته باشد (از جمله ایمان به احکام حلال و حرام برخی از خوراکیها و ازدواجهای مذکور در اینجا) اعمال او باطل و بیفایده می‌گردد و در آخرت از زمره‌ی زیانکاران خواهد بود .  
• [[«الْمُحْصَنَاتُ»: زنان پاکدامن .  «أُجُور»: مهریّه‌ها .  «مُحْصِنِینَ»: مردان پاکدامن .  «غَیْرَ مُسَافِحِینَ»: مردانی که زناکار نیستند .  «أَخْدَان»: جمع خِدْن, رفیقه (نگا: نساء / 25) .  «الإِیمَان»: آنچه باید بدان باور داشت .  مراد احکام شریعت است . ]]
• سوره‌ی مائدة : 5.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 107 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز چهارشنبه ، یازدهم.

در محضر قرآن (156) : دشمنی با کسی نباید باعث بشه از جاده‌ی عدل و انصاف خارج بشیم و هر چی از دهنمون درمیاد بگیم !!!

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْیَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّینَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ
• ای مؤمنان! (حرمت‌شکنی) شعائر (دین) خدا را برای خود حلال ندانید (بدین صورت که هرگونه که بخواهید بدان دست ببرید و در آن تصرّف کنید) و نه ماه حرام را (بدین معنی که در آن بجنگید), و نه قربانیهای بی‌نشان و نه قربانیهای نشانداری را (که به بیت‌الله هدیّه می‌گردند, بدین گونه که متعرّض چنین حیواناتی یا صاحبان آنها بشوید) و نه کسانی را که آهنگِ آمدن به خانه‌ی خدا را دارند و به دنبال لطف و خوشنودی خدایند (بدین معنی که آنان را از آمدن بدانجا بازدارید و یا این که با ایشان بجنگید) .  هر وقت که از احرام به در آمدید و از سرزمین حرم خارج شدید, شکار کنید (و شکار کردن برای شما بلامانع خواهد بود) .  دشمنیِ قومی که شما را از آمدن به مسجدالحرام باز داشتند, شما را بر آن ندارد که تعدّی و تجاوز کنید .  در راه نیکی و پرهیزگاری همدیگر را یاری و پشتیبانی نمائید, و همدیگر را در راه تجاوز و ستمکاری یاری و پشتیبانی مکنید .  از خدا بترسید .  بیگمان خداوند دارای مجازات شدیدی است .  
• [[«لا تُحِلُّوا»: حلال مکنید .  مباح ندانید .  «شَعَآئِرَ»: جمع شَعِیرَة, علائم .  مراد خود عبادات است که انجام آنها نشانه خوشنودی خدا از انجام‌دهندگان عبادات است, و نشانه‌هائی هستند که بدانها راه هدایت از ضلالت باز شناخته می‌شود .  از قبیل: مناسک حجّ و سائر فرائض و احکام شریعت .  «الشَّهْرَ الْحَرَامَ»: ماه حرام .  مراد هر چهار ماه حرام است, یعنی: ذوالقعده, ذوالحجّه, محرّم, رجب (نگا: توبه / 36) .  «الْهَدْیَ»: حیوانات بی‌نشانی که به بیت‌الله هدیّه می‌شود .  «آمِّینَ»: قصدکنندگان .  روندگان .  «لا یَجْرِمَنَّکُمْ»: شما را وادار نسازد .  «شَنَآنُ»: بغض .  دشمنانگی .  «الْعُدْوَانِ»: تعدّی و تجاوز .  ظلم و ستم . ]]
• سوره‌ی مائده : 2.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 106 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (155) : کاش مسیحی‌ها همین یک آیه رو می‌پذیرفتن از ما ‍‍‍‍!!!!

• یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ ۖ وَ لَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انْتَهُوا خَیْرًا لَکُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ ۗ وَ کَفَىٰ بِاللَّهِ وَکِیلًا
• ای اهل کتاب! در دین خود غلوّ مکنید (و درباره‌ی عیسی راه افراط و تفریط نپوئید) و درباره‌ی خدا جز حق مگوئید (و او را به اوصاف ناشایستی همچون حلول و اتّحاد و اتّخاذ همسر و انتخاب فرزند, نستائید) .  بیگمان عیسی مسیح پسر مریم, فرستاده‌ی خدا است (و او یکی از پیغمبران است, و پسر خدا نیست آن گونه که شما می‌پندارید) و او واژه‌ی خدا (یعنی پدیده‌ی فرمانِ: کُنْ) است که خدا آن را به مریم رساند (و بدین وسیله عیسی را در شکم مریم پروراند) و او دارای روحی است (که) از سوی خدا (به کالبدش دمیده شده است) پس به خدا و پیغمبرانش ایمان بیاورید (و الوهیّت را خاصّ خدا بدانید و هیچ یک از انبیاء را در الوهیّت انباز خدا نسازید) و مگوئید که (خدا) سه تا است (بلکه خدا یکتا است و جز الله خدای دیگری وجود ندارد .  از این سخن پوچ) دست بردارید که به سود شما است .  خدا یکی بیش نیست که الله است و حاشا که فرزندی داشته باشد .  (چگونه به انباز و زن و فرزند نیازی خواهد داشت) و حال آن که از آن او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است, و کافی است (که تنها) خدا مدبّر (مخلوقات خود) باشد .  
• [[«کَلِمَتُهُ»: آفریده خدا, که خداوند او را با واژه (کُنْ) و همانند آن پدید می‌آورد .  جمع (کلمه), کلمات است که به معنی مخلوقات است (نگا: کهف / 109 و لقمان / 27) .  در این آیه مراد عیسی - علیه‌السلام - است (نگا: آل‌عمران / 39 و 45) و اطلاق سبب بر مسبّب شده است .  امام محمّدغزالی می‌فرماید: برای پیدایش هر فرزندی دو سبب قریب و بعید لازم است .  یکی منی و دومی فرمان (کُنْ) .  چون سبب نخستین در حق عیسی - علیه‌السلام - منتفی است, خداوند او را به سبب دوم اضافه فرموده است .  «رُوحٌ»: موجود ناشناخته‌ای که قوام حیات تن بدان است (نگا: اسراء / 85, حجر / 29, ص / 72, سجده / 9 .  .  . ) .  «رُوحٌ مِّنْهُ»: روحی که آفریده او است (نگا: سجده / 9, حجر / 29, ص / 72, تحریم / 12) .  «مِنْهُ»: از آن او .  ساخته او .  واژه (مِنْ) در اینجا حرف ابتدائیّه است; نه تبعیض (نگا: جاثیه / 13, و سوره‌های حجر, ص, سجده, و تحریم, آیات مذکور در فوق) .  «ثَلاثَة»: خبر مبتدای محذوف است و تقدیر چنین است: آلِهَتُنَا ثَلاثَة .  .  .  «وَکِیلاً»: حافظ .  نگهبان (نگا: نساء / 81, اسراء / 2, فرقان / 43, احزاب / 48, مزّمّل / 9) . ]]
• سوره‌ی نساء : 171.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 105 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز دوشنبه ، نهم.

در محضر قرآن (154) : فلسفه‌ی ارسال رُسُل

• رُسُلًا مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرِینَ لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَ کَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَکِیمًا
• ما پیغمبران را فرستادیم تا (مؤمنان را به ثواب) مژده‌رسان, و (کافران را به عقاب) بیم‌دهنده باشند, و بعد از آمدن پیغمبران حجّت و دلیلی بر خدا برای مردمان باقی نماند (و نگویند که اگر پیغمبری به سوی ما می‌فرستادی, ایمان می‌آوردیم و راه طاعت و عبادت در پیش می‌گرفتیم) .  و خدا چیره‌ی حکیم است (و کارهایش از روی قدرت و حکمت انجام می‌پذیرد) . 
• [[«رُسُلاً»: بدل از (رُسُلاً) در آیه پیشین است .  «بَعْدَ الرُّسُلِ»: پس از آمدن پیغمبران . ]]
• سوره‌ی نساء : 165.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 104 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز یکشنبه ، هشتم.

در محضر قرآن (153) : مسیحی‌ها هزاران ساله سرِ قبری گریه و زاری می‌کنن که اصن مرده توش نیست !!!!!

• وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا قَتَلُوهُ وَ مَا صَلَبُوهُ وَ لَٰکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَ إِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَ مَا قَتَلُوهُ یَقِینًا
• و (خداوند بر آنان خشم گرفت به سبب این که از روی استهزاء و سخریّه) می‌گفتند که: ما عیسی پسر مریم, پیغمبر خدا را کشتیم! در حالی که نه او را کشتند و نه به دار آویختند, ولیکن کار بر آنان مشتبه شد و (متردّد گردیدند که آیا عیسی یا دیگری را کشته‌اند و در این‌باره با همدیگر اختلاف نظر پیدا کردند و) کسانی که درباره‌ی او اختلاف پیدا کردند (جملگی) راجع بدو در شکّ و گمانند و آگاهی بدان ندارند و تنها به گمان سخن می‌گویند و (باید بدانند که) یقیناً او را نکشته‌اند (و قطعاً مقتول کس دیگری بوده است) .  
• [[«عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ, رَسُولَ اللهِ»: این سخن می‌تواند گفتار کافران یهود و از روی استهزاء و سخریّه باشد .  یعنی کسی را کشتیم که او خود را عیسی پسر مریم و فرستاده خدا می‌دانست; یا شما چنین می‌گوئید (نگا: شعراء / 27) و می‌تواند گفتار خدا بوده و بیانگر گناه بزرگ آنان باشد .  «مَا صَلَبُوهُ»: او را به دار نزده‌اند .  «لَفِی شَکٍّ مِّنْهُ»: درباره این که کشته, عیسی یا دیگری بوده است, دچار شکّ و گمانند .  «إِتِّبَاعَ»: پیروی کردن .  مستثنای منقطع است .  «یَقِیناً»: قطعاً .  حال ضمیر (و) یا (ه) در (مَا قَتَلُوهُ) است . ]]
• سوره‌ی نساء : 157.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 103 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز شنبه ، هفتم.

در محضر قرآن (152) : ایرادهای بنی اسرائیلی !!!!

• یَسْأَلُکَ أَهْلُ الْکِتَابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَیْهِمْ کِتَابًا مِنَ السَّمَاءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَکْبَرَ مِنْ ذَٰلِکَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَنْ ذَٰلِکَ ۚ وَ آتَیْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُبِینًا
• اهل کتاب از تو می‌خواهند که (اگر پیغمبری, یکجا) کتابی را از آسمان بر آنان نازل کنی .  (البتّه این درخواست, استهزاء و بهانه‌ای بیش نیست) چرا که از موسی چیز بزرگتر از این را خواستند و گفتند: خدا را آشکارا به ما نشان بده .  به خاطر این ستم, صاعقه ایشان را فرا گرفت (و نابودشان کرد .  گناه بدتر و رسواکننده‌تر آنان این است که) پس از آن همه دلائل روشنی (چون: تبدیل عصا به اژدها, و ید بیضا, و شکافتن دریا) که برای آنان آمد (و خود شاهد نمودن معجزات موسی به فرعون و فرعونیها بودند) گوساله (ی سامری) را (به خدائی) گرفتند! ولی ما از این (گوساله‌پرستی پس از توبه‌ی ایشان) درگذشتیم و به موسی حجّت روشنی دادیم (که با آن بتواند آنان را هدایت کند) .  
• [[«جَهْرَةً»: آشکارا .  حال ضمیر (نا) و به معنی (مُجَاهِرِینَ مُعَایِنِینَ) است, یا حال (اللهَ) است .  می‌تواند صفت مصدر محذوف (رُؤْیَة) هم باشد .  «ثُمَّ»: سپس .  در اینجا مراد ترتیب زمانی نیست .  بلکه پیشرفت در مراتب گناهان است .  چرا که گوساله‌پرستی پیش از درخواست رؤیت خدا است (نگا: بقره / 51 - 55, و طه / 85 - 97) .  «سُلْطَاناً»: حجّت و برهان .  مراد معجزاتی است که خدا بدو عطاء فرموده بود .  سلطه و قدرت . ]]
• سوره‌ی نساء : 153.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 102 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز جمعه ، ششم.

در محضر قرآن (151) : نه این وری ، نه اون وری ؛ هم این وری هم اون وری !!!

• مُذَبْذَبِینَ بَیْنَ ذَٰلِکَ لَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ وَ لَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِیلًا
• در این میان سرگشته و متردّدند .  (گاهی به سوی دین می‌روند و گاهی به سوی کفر می‌دوند .  زمانی خویشتن را در صف مؤمنان, و زمانی در صف کافران جای می‌دهند! امّا در حقیقت) نه با اینان و نه با آنان هستند (و گمراه و حیرانند) و هر که را خداوند (بر اثر اعمال زشت و ناپسندش) سرگشته و گمراه کند, راهی برای او (به سوی سعادت و هدایت) نخواهی یافت . 
• [[«مُذَبْذَبِینَ»: متردّدین .  اشخاص سرگردان و دودل . ]]
• سوره‌ی نساء : 143.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 101 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (150) : وختی دوستامون یا همنشین‌هامون شروع میکنن به مسخره کردن مقدسات ، باید از جمعشون دور شیم ، وگرنه در عمل اونها شریک خواهیم شد!!!

• وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آیَاتِ اللَّهِ یُکْفَرُ بِهَا وَ یُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ ۚ إِنَّکُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَ الْکَافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعًا
• خداوند در کتاب (قرآن, این حکم را) بر شما نازل کرده است که چون شنیدید به آیات خدا کفر ورزیده می‌شود و آیات خدا به بازیچه گرفته می‌شود, با چنین کسانی منشینید تا آن گاه که به سخن دیگری بپردازند (و دست از کفر و شوخی نابهنجار خود بردارند) .  بیگمان در این صورت (که با ایشان همنشین می‌شوید و به استهزاء آنان گوش فرا می‌دهید) شما هم مثل آنان خواهید بود (و در استهزاء به قرآن شریک ایشان خواهید گشت) .  شک نیست که خداوند منافقان و کافران را همگی در دوزخ گرد می‌آورد; (پس از مخالطه و مجالسه‌ی ایشان بپرهیزید تا همراه آنان به آتش دوزخ گرفتار نیائید) .  
• [[«حَتَّی یَخُوضُوا»: تا بپردازند .  تا فرو روند . ]]
• سوره‌ی نساء : 140.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 100 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (149) : فک نکنیم اگه در برابر خدا نافرمانی کردیم چیزی از خدا کم میشه مثلن !!!!

• وَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ ۗ وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ ۚ وَ کَانَ اللَّهُ غَنِیًّا حَمِیدًا
• آنچه در آسمانها و زمین است از آن خدا است .  و ما (که خالق همه‌ی جهان و صاحب قدرت مطلق در آنیم) به کسانی که پیش از شما بدیشان کتاب (آسمانی) داده‌ایم توصیه نموده‌ایم و به شما (نیز ای مؤمنان) سفارش می‌کنیم که از (خشم) خدا بپرهیزید, و اگر (نافرمانی کردید و) کفر ورزیدید (زیانی به خدا نمی‌رسانید .  چرا) که آنچه در آسمانها و زمین است از آن او است و بی‌نیاز (از عبادت بندگان و) شایسته‌ی ستایش است .  
• [[«إِیَّاکُمْ»: شما را .  عطف بر (الَّذِینَ) است .  «حَمِیداً»: ستودنی .  فعیل به معنی مفعول یعنی محمود است . ]]
• سوره‌ی نساء : 131.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 99 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز سه‌شنبه ، سوم.

در محضر قرآن (148) : ایمان شناسنامه‌ای سودی نداره ! ایمان باید با عمل همراه باشه تا موجب نجات بشه !

• لَیْسَ بِأَمَانِیِّکُمْ وَ لَا أَمَانِیِّ أَهْلِ الْکِتَابِ ۗ مَنْ یَعْمَلْ سُوءًا یُجْزَ بِهِ وَ لَا یَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لَا نَصِیرًا
• (جزا و پاداش, و فضیلت و برتری) نه به آرزوهای شما و نه به آرزوهای اهل کتاب است .  هرکس که کار بدی بکند در برابر آن کیفر داده می‌شود, و کسی را جز خدا یار و یاور خود نخواهد یافت (تا او را کمک کند و از عذاب خدا محفوظ گرداند) .  
• [[«أَمَانِیِّ»: جمع أُمْنِیَّة, آرزوها .  از ماده (منی) .  (نگا: بقره / 111) . ]]
• سوره‌ی نساء : 123.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 98 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز دوشنبه ، دوم.

در محضر قرآن (147) : بیشتر پچ پچ کردنا خیری درشون نیست !

•  لَا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَیْنَ النَّاسِ ۚ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذَٰلِکَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا
• در بسیاری از نجواها و پچ‌پچ‌هایشان خیر و خوبی نیست, مگر در نجواها و پچ‌پچ‌های آن کسی که به صدقه و احسانی یا به کار نیکو و پسندیده‌ای یا اصلاح بین مردم دستور دهد .  هر که چنین کاری را به خاطر رضای خدا انجام دهد, خداوند پاداش بزرگی را بدو عطاء می‌کند .
• [[«نَجْوَی»: پچ‌پچ, آهسته و در گوشی با هم صحبت کردن .  «إِلاّ مَنْ»: مگر نجوای کسی که .  واژه (مَنْ) مجرور است و بدل از (کَثِیرٍ) است .  «مَرْضَاتِ»: خوشنودی .  برابر رسم‌الخطّ قرآن با (ت) نوشته شده است والا کتابت آن (مَرْضاة) و مصدر میمی است . ]]
• سوره‌ی نساء : 114.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 97 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز یکشنبه ، یکم.

در محضر قرآن (146) : مغفرت الهی

وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِیمًا

هرکس که کار بدی بکند یا (با ارتکاب معاصی) بر خود ستم کند, سپس (دست دعا به سوی خدا بردارد و) از خدا آمرزش بطلبد, (از آنجا که درگاه توبه همیشه باز است) خدا را آمرزنده‌ی (گناهان خویش و) مهربان (در حق خود) خواهد یافت . 

[[«سُوءًا»: کار زشت .  گناهی که دیگران را ناراحت کند . ]]

سوره‌ی نساء : 110.

این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 96 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

متعلق ب روز شنبه ، سی‌ام.

در محضر قرآن (145) : اهمیت نماز

• فَإِذَا قَضَیْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْکُرُوا اللَّهَ قِیَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلَىٰ جُنُوبِکُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ ۚ إِنَّ الصَّلَاةَ کَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَوْقُوتًا
• هرگاه نماز را به پایان بردید, خدای را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایتان افتاده (و در همه‌ی حال و احوال) یاد کنید (و حتّی در کشاکش روزگار و گرماگرم کشت و کشتار, خدا گوئید و خدا جوئید) و هنگامی که (ترس و هراسی نماند و) آرامش خود را باز یافتید, نماز را (به تمام و کمال و در وقت مشخّص) برپای دارید .  بیگمان نماز بر مؤمنان فرض و دارای اوقات معلوم و معیّن است .
•  [[«قِیَاماً»: جمع قائم, ایستادگان .  «قُعُوداً»: جمع قاعد, نشستگان .  «جُنُوب»: جمع جنب, پهلوها .  «إِطْمَأْنَنتُمْ»: اطمینان یافتید .  به حال عادی برگشتید و آرامش خود را باز یافتید .  «کِتَاباً»: فرض .  واجب .  «مَوْقُوتاً»: زماندار .  دارای وقت معلوم و معیّن . ]]
• سوره‌ی نساء : 103.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 95 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز جمعه ، بیست و نهم.

در محضر قرآن (144) : اونایی ک می‌شینن توی خونه‌هاشون و از مزایای امنیت ، استفاده می‌کنن اجرشون خیلی فرق میکنه با اونایی ک با بذل مال و جان در راه خدا جهاد می‌کنن !

• لَا یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِینَ دَرَجَةً ۚ وَ کُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا
• (جهاد با رعایت این همه احتیاطی که گذشت, بس بزرگ و ارزشمند است) .  مسلمانانی که (به جهاد نمی‌روند و در منازل خود) می‌نشینند, با مسلمانانی برابر نیستند که با مال و جان, در راه یزدان جهاد می‌کنند .  خداوند مرتبه‌ی والائی را نصیب مجاهدان کرده است که بالاتر از درجه‌ی خانه‌نشینان است, مگر چنین خانه‌نشینانی دارای عذری باشند (که ایشان را از بیرون شدن برای جهاد بازداشته باشد .  در این صورت درخور سرزنش نیستند, و پاداش بزرگ خود را از خدا دریافت می‌دارند و مرتبه‌ی بالائی دارند) .  خداوند به هر یک (از دو گروه مجاهد و وانشستگان معذور) منزلت زیبا (و عاقبت والائی) وعده داده است .  و خداوند مجاهدان را بر وانشستگان (بدون عذر) با دادن اجر فراوان و بزرگ, برتری بخشیده است .  
• [[«الْقَاعِدُونَ»: نشستگان .  واپس نشستگان با اجازه فرمانده .  «غَیْرُ»: بدل یا صفت (الْقَاعِدُونَ) است .  «أُوْلِی الضَّرَرِ»: زیان دیدگان .  افراد معذور .  مانند بیماران و کوران و لنگان .  «أَجْراً عَظِیماً»: واژه (أَجْراً) می‌تواند مفعولٌ‌به دوم یا مفعول مطلق (فَضَّلَ) و یا منصوب به نزع خافض باشد . ]]
• سوره‌ی نساء : 95.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 94 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز پنج‌شنبه ، بیست و هشتم.

در محضر قرآن (143) : حق نداریم ب انگیزه‌های مادی ، دیگرون رو کافر و غیر مؤمن ، خطاب کنیم !

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَتَبَیَّنُوا وَ لَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَیْکُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ کَثِیرَةٌ ۚ کَذَٰلِکَ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فَتَبَیَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا
• ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که (برای جهاد) در راه خدا به مسافرت رفتید تحقیق کنید (که با چه کسانی می‌جنگید .  آیا مسلمانند یا کافر) و به کسی که به شما سلام کرد (و سلام نشانه‌ی پذیرش اسلام است) مگوئید تو مؤمن نیستی و جویای مال دنیای (او) باشید .  (بلکه سلام آنان را بپذیرید و پاسخ گوئید و بدانید) که در پیش خدا غنائم فراوانی است (و آن را برای شما تهیّه دیده است و بسی بهتر از ثروت و غنیمت دنیای فانی است) .  شما پیش از این, چنین بودید (و کفر را گردن نهاده بودید و جنگهای شما تنها انگیزه‌ی غارتگری داشت . ) ولی خداوند بر شما منّت نهاد (و نعمت اسلام را نصیبتان کرد) پس (به شکرانه‌ی این نعمت بزرگ) تحقیق کنید .  بیگمان خداوند از آنچه می‌کنید باخبر است .  
• [[«ضَرَبْتُمْ»: گام برداشتید .  به مسافرت رفتید .  «تَبَیَّنُوا»: روشن کنید .  تحقیق کنید .  «تَبْتَغُونَ»: می‌خواهید .  «عَرَض»: حُطام .  کالا و متاع فانی دنیا .  «کَذلِکَ کُنتُم مِّن قَبْلُ»: شما نیز پیش از این چنین وضعی را داشتید و کافر بودید .  شما پیش از پذیرش اسلام تنها به خاطر مال دنیا می‌جنگیدید . ]]
• سوره‌ی نساء : 94.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 93 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز چهارشنبه ، بیست و هفتم.

در محضر قرآن (142) : منافقین در واقع همون کافران هستن و تفاوتی با هم ندارن

•  فَمَا لَکُمْ فِی الْمُنَافِقِینَ فِئَتَیْنِ وَ اللَّهُ أَرْکَسَهُمْ بِمَا کَسَبُوا ۚ أَتُرِیدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِیلًا
• شما (ای مؤمنان) چرا درباره‌ی منافقان دو دسته شده‌اید (و می‌گوئید: آیا آنان جزو مؤمنان یا از زمره‌ی کافرانند؟ صحیح است با آنان بجنگیم یا نجنگیم؟ قابل هدایتند یا اهل شقاوتند؟) و حال آن که خداوند به سبب اعمالشان (افکار) آنان را واژگونه کرده و به قهقراء برگردانده است (و فرودگاه دلشان خراب گشته است و آمادگی فرود طائر قدسی ایمان را از دست داده است) .  آیا می‌خواهید کسی را هدایت نمائید که خداوند (بر اثر کردار زشتش) گمراهش کرده است (و نعمت هدایت را از او گرفته است)؟ هر که را خدا گمراه کند, راهی برای او (به سوی هدایت) نخواهی یافت .  
• [[«فِئَتَیْنِ»: دو دسته .  حال ضمیر (کُمْ) است, یا خبر (أَصْبَحْتُمْ) محذوف است و تقدیر چنین است: فَمَا لَکُمْ أَصْبَحْتُمْ فِی الْمُنَافِقِینَ فِئَتَیْنِ .  «أَرْکَسَهُمْ»: آنان را واژگون و دگرگون نموده است .  ایشان را بر اثر نفاق به سوی کفر برگشت داده است . ]]
• سوره‌ی نساء : 88.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 92 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز سه‌شنبه ، بیست و ششم.

در محضر قرآن (141) : پاسخ نیکی رو یا مث همون یا بهتر از اون بدیم

• وَ إِذَا حُیِّیتُمْ بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ حَسِیبًا
• هرگاه شما را درودی دادند (اعم از سلام کردن و دعا نمودن و احترام گذاردن) به گونه‌ی زیباتر و بهتر از آن یا (دست کم) همانند آن, آن را پاسخ گوئید .  بیگمان خداوند حسابرس هر چیزی است (و حساب هر چیزی را دارد) . 
•  [[«حُیِّیتُمْ»: بر شما سلام شد .  «حَسِیباً»: مُحاسب .  حسابرس . ]]
• سوره‌ی نساء : 86.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 91 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز دوشنبه ، بیست و پنجم.

در محضر قرآن (140) : بعضیا مصداق بارز طبل تو خالی هستن و در هنگامه‌ی جنگ ، جو گیر میشن و فوری جبهه رو خالی میکنن ؛ خدا کنه ما از اوناش نباشیم !

• أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ أَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِیقٌ مِنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ کَخَشْیَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً ۚ وَ قَالُوا رَبَّنَا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیَا قَلِیلٌ وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِمَنِ اتَّقَىٰ وَ لَا تُظْلَمُونَ فَتِیلًا
• آیا نمی‌بینی (ای محمّد و تعجّب نمی‌کنی از) کسانی که (پیش از آن که اجازه‌ی جنگ صادر شود, نسبت به جنگ علاقه نشان می‌دادند و هر چند) بدیشان گفته می‌شد: (وقت جهاد فرا نرسیده است;) دست از جنگ بدارید و نماز را برپا دارید و زکات مال بدر کنید (در ظاهر شتاب می‌کردند و گوششان به کسی بدهکار نبود) .  امّا وقتی که جنگ بر آنان واجب گردید (و فرمان جهاد داده شد) بدین هنگام دسته‌ای از ایشان از مردم همان گونه ترسیدند و هراس برداشتند که از خدا ترس و هراس داشتند! و بلکه بیشتر هم دچار خوف و وحشت شدند! و گفتند: پروردگارا! چرا (بدین زودی) جنگ را بر ما واجب کردی؟ چه می‌شد اگر به ما فرصت بیشتری می‌دادی (تا از لذائذ دنیا بهره می‌گرفتیم؟) .  بگو: کالای دنیا اندک است و آخرت برای کسی که پرهیزگار باشد بهتر است, (و جزای شما داده شود) و کمترین ستمی به شما نشود .  
• [[«کُفُّوا أَیْدِیَکُم»: دست نگاه دارید .  دست بکشید .  «فَرِیق»: گروه .  دسته .  «أَشَدَّ خَشْیَةً»: بلکه ترس بیشتری .  (أَشَدَّ) مجرور است و چون غیرمنصرف است فتحه به جای کسره به کار رفته است و عطف بر (خَشْیَةِ) است .  و (خَشْیَةً) تمییز است .  «أَجَل»: مدّت .  «فَتِیلاً»: رشته‌گونه‌ای که در شکاف هسته خرما وجود دارد (نگا: نساء / 49) . ]]
• سوره‌ی نساء : 77.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 90 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز یکشنبه ، بیست و چهارم.
• :) :) :) :)‌ : امروز روز خاصی بود ؛ این علامتا واسه اینکه امروز یادم باشه تا همیشه !!!

در محضر قرآن (139) : در مواقع لزوم ، آدم نباید از جنگیدن و کشته شدن حتا هراسی داشته باشه !

• وَ لَوْ أَنَّا کَتَبْنَا عَلَیْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِیَارِکُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِیلٌ مِنْهُمْ ۖ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا یُوعَظُونَ بِهِ لَکَانَ خَیْرًا لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِیتًا
• و اگر ما (با تعیین تکلیفات طاقت‌فرسائی همچون جهاد مستمر) بر آنان واجب می‌کردیم که (در راه خدا, خود را در معرض تلف قرار داده و) خویشتن را بکشید, و یا این که (برای جهاد ترک یار و دیارتان کنید و) از سرزمین خود بیرون روید, این کار را جز گروه اندکی از آنان انجام نمی‌دادند (و اطاعت فرمان نمی‌کردند) .  و اگر اندرزهائی را که به آنان داده می‌شد انجام می‌دادند (و دستور را به کار می‌بستند, در دنیا و آخرت) برای آنان بهتر بود و (ایمان) ایشان را پابرجاتر می‌کرد .  
• [[«أُقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ»: خویشتن را بکشید .  مراد این که در راه خدا جهاد کنید و خود را به کشتن دهید و دشمنان همنوع خود را بکشید .  «تَثْبِیتاً»: پابرجا و استوار کردن . ]]
• سوره‌ی نساء : 66.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 89 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز شنبه ، بیست و سوم.

در محضر قرآن (138) : سر برتافتن در مقابل حکم خدا و رسول و ناراضی بودن از حکم اونا نشونه‌ی نفاق هست !

• وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَیْتَ الْمُنَافِقِینَ یَصُدُّونَ عَنْکَ صُدُودًا
• و زمانی که بدیشان گفته شود: به سوی چیزی بیائید که خداوند آن را (بر محمّد) نازل کرده است, و به سوی پیغمبر روی آورید (تا قرآن را برای شما بخواند و رهنمودتان دارد), منافقان را خواهی دید که سخت به تو پشت می‌کنند (و از تو می‌گریزند و دیگران را نیز از تو باز می‌دارند) . 
• [[«تَعَالَوْا»: بیائید .  «صُدُوداً»: پشت‌کردن .  بازداشتن . ]]
• سوره‌ی نساء : 61.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 88 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز جمعه ، بیست و دوم.

در محضر قرآن (137) : امان از روز عذاب ....

• إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ نَارًا کُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیْرَهَا لِیَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَزِیزًا حَکِیمًا
• بیگمان کسانی که آیات و دلائل ما را انکار کرده و انبیاء ما را تکذیب نموده‌اند, بالأخره ایشان را به آتش شگفتی وارد می‌گردانیم و بدان می‌سوزانیم .  هر زمان که پوستهای (بدن) آنان بریان و سوخته شود, پوستهای دیگری به جای آنها قرار می‌دهیم تا (چشش درد, مستمر باشد و) مزه‌ی عذاب را بچشند .  خداوند, توانا (بر عذاب منکران و کافران و) حکیم است (و از روی حکمت کیفر می‌دهد) .  
• [[«نَضِجَتْ»: بریان شد .  سوخت . ]]
• سوره‌ی نساء : 56.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 87 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز پنج‌شنبه ، بیست و یکم.

در محضر قرآن (136) : خدا بجز شرک ، بقیه‌ی گناهان رو می‌آمرزه !

• إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ ۚ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِیمًا
• بیگمان خداوند (هرگز) شرک به خود را نمی‌بخشد, ولی گناهان جز آن را از هرکس که خود بخواهد می‌بخشد .  و هر که برای خدا شریکی قائل گردد, گناه بزرگی را مرتکب شده است .  
• [[«مَا دُونَ»: کمتر از .  جدای از .  «إِفْتَرَی»: به هم بافته است .  بهتان‌کنان و دروغ‌زنان, مرتکب گردیده است . ]]
• سوره‌ی نساء : 48.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 86 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (135) : روزی میرسه ک از خدا میخایم ما رو با خاک یکسان کنه !

• یَوْمَئِذٍ یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ عَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّىٰ بِهِمُ الْأَرْضُ وَ لَا یَکْتُمُونَ اللَّهَ حَدِیثًا
• در آن روز (که چنین کارهائی به وقوع پیوندد) کسانی که کفر را برگزیده و از فرمان پیغمبر سر بر تافته‌اند, دوست می‌دارند که کاش (همان گونه که مردگان را در خاک دفن می‌کنند و خاک بر پیکرشان می‌ریزند, ایشان را نیز در دل خاک دفن می‌کردند و) زمین (مزار ایشان) را بر روی آنان صاف می‌کردند (و همچون مردگان در خاک پنهان می‌شدند و چنین شرمندگی و درد و رنجی را نمی‌دیدند .  در آن روز آنان) نمی‌توانند (کردار یا) گفتاری را از خدا پنهان سازند .  
• [[«لَوْ تُسَوَّی بِهِمُ الأَرْضُ»: کاش زمین بر روی آنان صاف می‌شد! کاش می‌شد زمین از هم بشکافد و آنان را ببلعد و دوباره به هم برآید! کاش همچون زمین خاک بودند و از عقاب و عذاب می‌رستند!]]
• سوره‌ی نساء : 42.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 85 از قرآن ، به خط عثمان طه است.
• متعلق ب روز سه‌شنبه نوزدهم.

در محضر قرآن (134) : سرپرستی خانواده بر عهده‌ی مرد است و اگر راه دیگری باقی نمانَد مرد به منظور اصلاح ، حق تنبیه هم دارد

• الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَ بِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ ۚ وَ اللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیًّا کَبِیرًا
• مردان بر زنان سرپرستند (و در جامعه‌ی کوچک خانواده, حق رهبری دارند و صیانت و رعایت زنان بر عهده ایشان است) بدان خاطر که خداوند (برای نظام اجتماع, مردان را بر زنان در برخی از صفات برتریهائی بخشیده است و) بعضی را بر بعضی فضیلت داده است, و نیز بدان خاطر که (معمولاً مردان رنج می‌کشند و پول به دست می‌آورند و) از اموال خود (برای خانواده) خرج می‌کنند .  پس زنان صالحه آنانی هستند که فرمانبردار (اوامر خدا و مطیع دستور شوهران خود) بوده (و خویشتن را از زنا به دور و اموال شوهران را از تبذیر محفوظ) و اَسرار (زناشوئی) را نگاه می‌دارند; چرا که خداوند به حفظ (آنها) دستور داده است .  (زنان صالح چنین بودند ولیکن زنان ناصالح آنانی هستند که سرکش می‌باشند) و زنانی را که از سرکشی و سرپیچی ایشان بیم دارید, پند و اندرزشان دهید و (اگر مؤثّر واقع نشد) از همبستری با آنان خودداری کنید و بستر خویش را جدا کنید (و با ایشان سخن نگوئید .  و اگر باز هم مؤثّر واقع نشد و راهی جز شدّت عمل نبود) آنان را (تنبیه کنید و کتک مناسبی) بزنید .  پس اگر از شما اطاعت کردند (ترتیب تنبیه سه‌گانه را مراعات دارید و از اخفّ به اشدّ نروید و جز این) راهی برای (تنبیه) ایشان نجوئید (و نپوئید و بدانید که) بیگمان خداوند بلندمرتبه و بزرگ است (و اگر ایشان را بیش از حدّ اذیّت و آزار کنید, انتقام آنان را از شما می‌گیرد) .  
• [[«قَوَّامُونَ»: جمع قَوّام, صیغه مبالغه قائِم است و کسی را می‌گویند که شبانه‌روز به کار و بار خانواده قیام کند و پیوسته در راه مصالح ایشان در تلاش باشد .  سرپرست خدمتگزار .  «قَانِتَاتٌ»: خاشعان .  مطیعان .  «حَافِظَاتٌ لِّلْغَیْبِ»: راز نگهداران .  مراد از غیب هر آن چیزی است که از دیده شوهر به دور می‌ماند, از قبیل: ناموس و اولاد و اموال .  آنچه در خلوت میان زن و شوهر می‌گذرد .  «بِمَا حَفِظَ اللهُ»: به سبب فرمان خدا بدین حفظ .  چنان که خداوند اَسرار را حفظ فرموده است .  بدان خاطر که خدا فرمان داده است که درباره زنان ظلم و جور نشود و حقوق ایشان در جامعه مراعات شود .  «نُشُوز»: سرکشی و سرپیچی .  «مَضَاجِع»: جمع مَضْجَع, بِستر, فِراش .  «فَلا تَبْغُوا»: نخواهید .  خواستار نشوید . ]]
• سوره‌ی نساء : 34.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 84 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (133) : یکی از قواعد حقوقی قرآنی

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَکُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْکُمْ ۚ وَ لَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا
• ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اموال همدیگر را درمیان خود به ناحق (یعنی از راههای نامشروعی همچون: دزدی, خیانت, غصب, ربا, قمار, و .  .  . ) نخورید مگر این که (تصرّف شما در اموال دیگران از طریق) داد و ستدی باشد که از رضایت (باطنی دو طرف) سرچشمه بگیرد, و خودکشی مکنید و خون همدیگر را نریزید .  بیگمان خداوند (پیوسته) نسبت به شما مهربان بوده (و خواهد بود) .  
• [[«بِالْبَاطِلِ»: به ناحق .  از راه نامشروع .  «إِلاّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ»: مگر این که اموال از راه تجارتی باشد که با رضایت انجام پذیرد .  در اینجا مستثنی منقطع است .  حرف إِلاّ به معنی لکن و مگر است .  اسم (تَکُونَ) (هِیَ) و به (اموال) برمی‌گردد .  اسم (تَکُونَ) می‌تواند (التِّجَارَة) محذوف باشد .  تقدیر چنین می‌شود: إِلاّ أَن تَکُونَ ا لأمْوَالُ أَمْوَالَ تِجَارَةٍ .  یا: إِلاّ أَن تَکُونَ التِّجَارَةُ تِجَارَةً .  «لا تَقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ»: خودکشی نکنید .  با مخالفت اوامر خدا خویشتن را به هلاکت میندازید . ]]
• سوره‌ی نساء : 29.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 83 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (132) : دوستی با جنس مخالف ، ممنوع !!!!

• وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ مِنْکُمْ طَوْلًا أَنْ یَنْکِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ مِنْ فَتَیَاتِکُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِکُمْ ۚ بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ ۚ فَانْکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَیْرَ مُسَافِحَاتٍ وَ لَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنْکُمْ ۚ وَ أَنْ تَصْبِرُوا خَیْرٌ لَکُمْ ۗ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ
• و اگر کسی از شما نتوانست با زنان آزاده‌ی مؤمن ازدواج کند, می‌تواند با کنیزان دخترمؤمن خودتان ازدواج نماید .  خداوند آگاه از ایمان شما است .  (از ازدواج با کنیزان مؤمن سرپیچی نکنید, چرا که) برخی از برخی هستید (و شما و ایشان در برابر دین یکسان می‌باشید), لذا با اجازه‌ی صاحبان آنان با ایشان ازدواج کرده و مهریّه‌ی ایشان را زیبا و پسندیده و برابر عرف و عادت (به تمام و کمال) بپردازید .  کنیزانی را برگزینید که با عفّت و پاکدامن باشند و زناکارنباشند و برای خود دوستانی (نامشروع) برنگزینند .  اگر پس از ازدواج, از ایشان زنا سر زد, عقوبت ایشان نصف عقوبت زنان آزاده (یعنی: پنجاه تازیانه) است .  ازدواج با کنیزان به هنگام عدم قدرت برای کسی از شما آزاد است که ترس از فساد داشته باشد (و بترسد به مشقّتی دچار شود که به زنا منتهی گردد) .  و اگر شکیبائی ورزید (و از ازدواج با کنیزان خودداری کنید و بتوانید عفّت خود را مراعات دارید) برای شما بهتر است .  و خداوند دارای مغفرت و مرحمت فراوان است .  
• [[«طَوْلاً»: دارائی و بضاعت .  قدرت مادی و معنوی .  «فَتَیَات»: جمع فَتاة, دختران نوجوان .  مراد کنیزان است .  «بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ»: برخی از برخی هستید و همگان برادران و خواهران ایمانی می‌باشید (نگا: حجرات / 10, توبه / 71) .  «مُحْصَنَات»: زنان عفیف و پاکدامن .  حال است .  «غَیْرَ مُسَافِحَات»: زنان عفیف و پاکدامن .  حال دوم بشمار است .  «أَخْدَان»: جمع خِدْن, رفیق و رفیقه .  دوستان زن یا مردی که به گونه آشکار یا نهان با آنان معاشرت نامشروع انجام گیرد .  «أُحْصِنَّ»: به ازدواج درآورده شدند .  «عَنَت»: فساد و تباهی .  فسق و فجور . ]]
• سوره‌ی نساء : 25.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 82 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (131) : در اسلام ، ازدواج با چه زنانی حرام است ؟

• حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهَاتُکُمْ وَ بَنَاتُکُمْ وَ أَخَوَاتُکُمْ وَ عَمَّاتُکُمْ وَ خَالَاتُکُمْ وَ بَنَاتُ الْأَخِ وَ بَنَاتُ الْأُخْتِ وَ أُمَّهَاتُکُمُ اللَّاتِی أَرْضَعْنَکُمْ وَ أَخَوَاتُکُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَ أُمَّهَاتُ نِسَائِکُمْ وَ رَبَائِبُکُمُ اللَّاتِی فِی حُجُورِکُمْ مِنْ نِسَائِکُمُ اللَّاتِی دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَکُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ وَ حَلَائِلُ أَبْنَائِکُمُ الَّذِینَ مِنْ أَصْلَابِکُمْ وَ أَنْ تَجْمَعُوا بَیْنَ الْأُخْتَیْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَحِیمًا
• خداوند بر شما حرام نموده است ازدواج با مادرانتان, دخترانتان, خواهرانتان, عمّه‌هایتان, خاله‌هایتان, برادرزادگانتان, خواهرزادگانتان, مادرانی که به شما شیر داده‌اند, خواهران رضاعیتان, مادران همسرانتان, دختران همسرانتان از مردان دیگر که تحت کفالت و رعایت شما پرورش یافته و با مادرانشان همبستر شده‌اید, ولی اگر با مادرانشان همبستر نشده باشید, گناهی (در ازدواج با چنین دخترانی) بر شما نیست, همسران پسران صلبی خود, و (بالأخره این که) دو خواهر را با هم جمع آورید, مگر آنچه گذشته است (که با ترک یکی از آن دو خواهر, قلم عفو بر این کار که در زمان جاهلیّت واقع شده است, کشیده خواهد شد) .  بیگمان خداوند بسی آمرزنده است (و گذشته را نادیده می‌گیرد, و) مهربان است (و در آنچه برایتان وضع می‌کند حال شما را مراعات می‌دارد) .  
• [[«رَبَآئِبُکُمْ»: جمع ربیبة, تربیت‌یافتگان .  مراد دختران همسرانتان از شوهران دیگر است .  «أَللاّتِی فِی حُجُورِکُمْ»: آنان که غالباً با مادرانشان تحت رعایت و کفالت شما قرار می‌گیرند, والاّ چنین دخترانی مطلقاً حرام می‌باشند, چه تحت کفالت و رعایت انسان باشند و چه زیر نظر و تحت مراقبت دیگران پرورده شوند .  «حُجُور»: جمع حجر, آغوش .  مراد رعایت و پرورش است .  «حَلآئِل»: جمع حَلیلَة, همسران .  «أَلَّذِینَ مِنْ أَصْلابِکُمْ»: پسران صلبی شما; نه پسر خواندگانتان . ]]
• سوره‌ی نساء : 23.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 81 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (130) : بضی توبه‌ها از نظر خدا هییییییچ فائده‌ای نداره !

• وَ لَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّی تُبْتُ الْآنَ وَ لَا الَّذِینَ یَمُوتُونَ وَ هُمْ کُفَّارٌ ۚ أُولَٰئِکَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا
• توبه‌ی کسانی پذیرفته نیست که مرتکب گناهان می‌گردند (و به دنبال انجام آنها مبادرت به توبه نمی‌نمایند و بر کرده‌ی خویش پشیمان نمی‌گردند) تا آن گاه که مرگ یکی از آنان فرا می‌رسد و می‌گوید: هم اینک توبه می‌کنم (و پشیمانی خویش را اعلام می‌دارم) .  همچنین توبه‌ی کسانی پذیرفته نیست که بر کفر می‌میرند (و جهان را کافرانه ترک می‌گویند) .  هم برای اینان و هم آنان عذاب دردناکی را تهیّه دیده‌ایم .  
• [[«أَعْتَدْنَا»: آماده کرده‌ایم .  فراهم آورده‌ایم . ]]
• سوره‌ی نساء : 18.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 80 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (129) : نمونه‌ای از بیان احکام ارث در قرآن

•  وَ لَکُمْ نِصْفُ مَا تَرَکَ أَزْوَاجُکُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ کَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَکُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَکْنَ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِینَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ ۚ وَ لَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَکْتُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ کَانَ لَکُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَکْتُمْ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ ۗ وَ إِنْ کَانَ رَجُلٌ یُورَثُ کَلَالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَ لَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِکُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَإِنْ کَانُوا أَکْثَرَ مِنْ ذَٰلِکَ فَهُمْ شُرَکَاءُ فِی الثُّلُثِ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصَىٰ بِهَا أَوْ دَیْنٍ غَیْرَ مُضَارٍّ ۚ وَصِیَّةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَلِیمٌ
• و برای شما نصف دارائی به جای مانده‌ی همسرانتان است, اگر فرزندی (از شما یا از دیگران و یا نوه یا نوادگانی) نداشته باشند (و باقی ترکه, برابر آیه‌ی قبلی, به فرزندانشان و پدران و مادرانشان تعلّق می‌گیرد) و اگر فرزندی داشته باشند, سهم شما یک چهارم ترکه است (و باقیمانده‌ی ترکه به ذوی‌الفروض و عصبه, یا ذوی‌الأرحام یا بیت‌المال می‌رسد .  به هرحال چه فرزندی نداشته باشند و چه فرزندی داشته باشند, سهم شما) پس از انجام وصیّتی است که کرده‌اند و پرداخت وامی است که بر عهده دارند (و پرداخت وام بر انجام وصیّت مقدّم است) .  و برای زنان شما یک چهارم ترکه‌ی شما است اگر فرزندی (یا نوه و نوادگانی از آنان یا از دیگران) نداشته باشید .  (اگر همسر یک نفر باشد, یک چهارم را تنها دریافت می‌دارد, و اگر دو همسر و بیشتر باشند, یک چهارم به طور مساوی میانشان تقسیم می‌گردد .  باقیمانده‌ی ترکه به خویشاوندان و وابستگان به ترتیب استحقاق می‌رسد) .  و اگر شما فرزندی (یا نوه و نوادگانی) داشتید, سهمیّه‌ی همسرانتان یک هشتم ترکه بوده (و بقیّه‌ی ترکه به فرزندانتان و پدران و مادرانتان - همان گونه که ذکر شد - می‌رسد .  البتّه) پس از انجام وصیّتی است که می‌کنید و بعد از وامی است که بر عهده دارید .  و اگر مردی یا زنی به گونه‌ی کَلالَه ارث از آنان برده شد (و فرزند و پدری نداشتند) و برادر (مادری) یا خواهر (مادری) داشتند, سهم هر یک از آن دو, یک ششم ترکه است (و فرقی میان آن دو نیست) و اگر بیش از آن (تعداد, یعنی یک برادر مادری و یک خواهر مادری) بودند, آنان در یک سوم با هم شریکند (و به طور یکسان یک سوم را میان خود تقسیم می‌کنند .  البتّه این هم) پس از انجام وصیّتی است که بدان توصیه شده است و یا پرداخت وامی است که بر عهده‌ی مرده است .  وصیّت و وامی که (به بازماندگان) زیان نرساند (یعنی وصیّت از بیش از یک سوم نباشد و مرده از روی غرض اقرار به وامی نکند که بر عهده‌ی او نیست, و یا صرف نظر از وامی نکند که بر دیگران دارد . و .  .  . ) .  این سفارش خدا است و خدا دانا (به آن چیزی است که به نفع شما است و آگاه از نیّات وصیّت‌کنندگان می‌باشد) و شکیبا است (و شتابی در عقاب شما ندارد; چرا که چه بسا پشیمان شوید و به سویش برگردید) .  
• [[«یُورَثُ»: از او ارث برده می‌شود .  ثلاثی مجرّد است و متعدّی به (مِنْ) محذوف است و تقدیر آن چنین است: یُورَثُ مِنْهُ .  «کَلالَةً»: کسی که بمیرد و پدر و فرزندی نداشته باشد .  وارثی که پدر یا فرزند مرده نباشد .  حال برای ضمیر فعل (یُورَثُ) است .  «إِمْرَأَة»: زن .  عطف بر (رَجُلٌ) است .  «لَهُ»: ضمیر (هُ) به صورت مفرد ذکر شده است چون معطوف بعد از حرف (أَوْ) قرار گرفته است و (أَوْ) برای یکی از دو طرف است .  همچنین در مواردی که معطوف و معطوفٌ‌علیه در میان است می‌توان ضمیر را با توجّه به هر یک از آن دو برگزید و در اینجا از راه تغلیب و با توجّه به معطوفٌ‌علیه ضمیر مفرد مذکّر غائب به کار رفته است .  «غَیْرَ مُضَآرٍّ»: غیر زیان‌رسان .  واژه (غیر) حال نائب فاعل مستتر در فعل (یُوصی) است .  «أَخٌ أَوْ أُخْتٌ»: مراد برادر مادری یا خواهر مادری است .  «وَصِیَّةً»: مفعول مطلق است و تقدیر چنین است: یُوصِیکُمُ اللهُ بِذلِکَ وَصِیَّةً .  «حَلِیمٌ»: شکیبا .  از زمره اسماء الله است و یعنی: خداوند در عقوبت شتاب روا نمی‌دارد . ]]
• سوره‌ی نساء : 12.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 79 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (128) : آن چیزی ک برای فرزندان خودمون نمی‌پسندیم برای بچه‌های دیگرون هم نپسندیم !

• وَ لْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللَّهَ وَلْیَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا
• بر مردم لازم است (که بر یتیمان ستم نکنند و) بترسند از این که انگار خودشان دارند می‌میرند و فرزندان درمانده و ناتوانی از پس خود برجای می‌گذارند و نگران حال ایشان می‌باشند (که آیا دیگران درباره‌ی آنان چه روا می‌دارند؟ پس هم اینک آنچه از مردم انتظار دارند که در حق فرزندانشان انجام دهند, خودشان در حق یتیمان مردم روا دارند و بالِ مهر و محبّت بر سر نوباوگان بی‌پناه بکشند) .  پس از خدا بترسند و با یتیمان با متانت و محبّت سخن بگویند .  
• [[«مِنْ خَلْفِهِمْ»: از پس خود .  «ضِعَافاً»: جمع ضعیف, کوچک و درمانده . ]]
• سوره‌ی نساء : 9.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 78 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (127) : کاش مهریه‌ها طوری تعیین می‌شد ک همه می‌گفتن مهریه واسه دادنه ، نه واسه ندادن !!!!

• وَ آتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَکُلُوهُ هَنِیئًا مَرِیئًا
• و مهریّه‌های زنان را به عنوان هدیّه‌ای خالصانه و فریضه‌ای خدایانه بپردازید .  پس اگر با رضایت خاطر چیزی از مهریّه خود را به شما بخشیدند, آن را (دریافت دارید و) حلال و گوارا مصرف کنید .  
• [[«صَدُقَات»: جمع صَدُقة, مهریّه‌ها .  «نِحْلَةً»: فریضه .  عطیّه بلاعوض .  حال (صَدُقات) است .  این واژه به معنی تدیّن و دینداری نیز آمده است .  در این صورت مفعولٌ‌له است .  «نَفْساً»: تمییز است .  «هَنِیئاً»: گوارا و خوشایند .  «مَرِیئاً»: خوشمزه و خوش هضم .  (هَنِیئاً مَرِیئاً): هر دو حال ضمیر (هُ) در فعل (کُلُوهُ) بوده و مرجع (هُ) «صَدُقَات» است .  به صورت مذکّرآمدن ضمیر به سبب برگشت به «شیءمذکور» یا «ذلک» است که جایگزین صدقات است (نگا: قاسمی, التحریر و التنویر) . ]]
• سوره‌ی نساء : 4.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 77 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (126) : با دیدن برو بیا و هیمنه‌ی ظاهریِ نامسلمونا جو گیر نشیم لطفن ... خاهشن ... حتمن !!!

• لَا یَغُرَّنَّکَ تَقَلُّبُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی الْبِلَادِ
• رفت و آمد (پیروزمندانه, و اشتغال به کسب و کار و تجارت و بسر بردن در ناز و نعمت) کافران در شهرها, تو را نفریبد .  
• [[«لا یَغُرَّنَّکَ»: تو را گول نزند .  «تَقَلُّبُ»: گشت و گذار .  آمد و شد (نگا: نحل / 46) .  غلْط خوردن در ثروت و نعمت .  «بِلاد»: جمع بلد, شهرها .  جاها و سرزمینها . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 196.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 76 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (125) : خدایا این نظام خلقت ، عبث و بیهوده خلق نشده ...

• الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
• کسانی که خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایشان افتاده (و در همه‌ی اوضاع و احوال خود) یاد می‌کنند و درباره‌ی آفرینش (شگفت‌انگیز و دلهره‌انگیز و اسرارآمیز) آسمانها و زمین می‌اندیشند (و نقشه‌ی دلربا و ساختار حیرتزای آن, شور و غوغائی در آنان برمی‌انگیزد, و به زبان حال و قال می‌گویند:) پروردگارا! این (دستگاه شگفت کائنات) را بیهوده و عبث نیافریده‌ای; تو منزّه و پاکی (از دست یازیدن به کار باطل!), پس ما را (با توفیق بر انجام کارهای شایسته و بایسته) از عذاب آتش (دوزخ) محفوظ دار .  
• [[«قِیَاماً»: جمع قائم, ایستادگان .  «قُعُوداً»: جمع قاعد, نشستگان .  «قِیَاماً وَ قُعُوداً وَ .  .  .  الأرْضِ»: حال ضمیر (و) یَذْکُرُونَ بوده و بر همدیگر عطف شده‌اند .  «جُنُوب»: جمع جنْب, پهلوها .  «بَاطِلاً»: بیهوده و عبث .  صفت مصدر محذوفی است و تقدیر چنین است: خَلْقاً باطِلاً .  یا حال (هذا) است .  «سُبْحَانَکَ»: پاک و منزّهی تو .  مفعول مطلق فعل محذوف (سَبَّحَ) .  «قِنَا»: ما را محفوظ و مصون دار .  از ماده (وقی) . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 191.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 75 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (124) : مرگ ، چشیدنی است ؛ ما مرگ رو می‌چشیم ؛ نه اینکه مرگ ، ما رو تموم کنه !

• کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَ إِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَ مَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ
• هر کسی مزه‌ی مرگ را می‌چشد, و بیگمان به شما پاداش و پادافره خودتان به تمام و کمال در روز رستاخیز داده می‌شود .  و هرکه از آتش دوزخ به دور گردد و به بهشت برده شود, واقعاً سعادت را فراچنگ آورده و نجات پیدا کرده است .  و زندگی دنیا چیزی جز کالای فریب نیست .  
• [[«نَفْسٍ»: کس .  شخص .  «ذَآئِقَة»: چشنده .  «تُوَفَّوْنَ»: به تمام و کمال به شما داده می‌شود .  «زُحْزِحَ»: دور کرده شد .  «فَازَ»: کامیاب شد .  به مراد رسید .  «مَتَاع»: کالا .  «غُرُور»: خدعه و فریب . ]]
• سوره‌ی آل عمران: 185.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 74 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (123) : سنت املاء ب چ معناست ؟ - هر رفاه و ثروتی نشونه‌ی لطف خدا نیست !!!

• وَ لَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ
• کافران (و بی‌دینانی که ایمان را داده و کفر را خریداری کرده‌اند) گمان نبرند که اگر بدیشان مهلت می‌دهیم (و وسائل رفاه دنیوی برایشان مهیّا می‌داریم و بر عمرشان می‌افزائیم) به صلاح آنان است, بلکه ما بدیشان فرصت می‌دهیم تا بر گناهان خود بیفزایند و (در آخرت به عذاب شدیدی دچار آیند .  بیگمان) برای آنان عذاب خوارکننده‌ای است .  
• [[«نُمْلِی»: فرصت و مجال می‌دهیم (نگا: مؤمنون / 55 و 56) .  «مُهِینٌ»: خوارکننده . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 178.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 73 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (122) : اونایی ک جهاد نمی‌کنن و می‌شینن توی خونه‌هاشون ب این امید ک مرگ ب سراغشون نمیاد کااااملن در اشتباهن !

• الَّذِینَ قَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا ۗ قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنْفُسِکُمُ الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ
• آنان کسانی هستند که نشستند و (از جنگ کناره‌گیری کردند و نسبت) به برادران خود گفتند: اگر از ما اطاعت می‌کردند (و حرف ما را می‌شنیدند) کشته نمی‌شدند .  بگو: پس مرگ را از خود به دور دارید اگر راست می‌گوئید (که می‌توان با پرهیز و حذر از دست قضا و قدر گریخت) .  
• [[«قَعَدُوا»: نشستند .  «إِدْرَءُوا»: به دور دارید .  دفع کنید . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 168.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 72 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (121) : خداست ک با ایمان ب ما منت گذاشته ؛ بابت مسلمون بودن سرِ خدا منت نذاریم !!!

• لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ
• یقیناً خداوند بر مؤمنان (صدر اسلام) منّت نهاد و تفضّل کرد بدان گاه که در میانشان پیغمبری از جنس خودشان برانگیخت .  (پیغمبری که) بر آنان آیات (کتاب خواندنی قرآن و کتاب دیدنی جهان) او را می‌خواند, و ایشان را (از عقائد نادرست و اخلاق زشت) پاکیزه می‌داشت و بدیشان کتاب (قرآن و به تبع آن خواندن و نوشتن) و فرزانگی (یعنی اسرار سنّت و احکام شریعت) می‌آموخت, و آنان پیش از آن در گمراهی آشکاری (غوطه‌ور) بودند .  
• [[«بَعَثَ»: برانگیخت .  فرستاد .  «یَتْلُو»: می‌خواند .  در رسم‌الخطّ قرآنی الف زائدی به دنبال دارد .  «یُزَکِّیهِمْ»: از عقائد تباه و رفتارهای نابهنجار پاکشان می‌دارد .  «الْکِتَاب»: قرآن مجید .  «الْحِکْمَة»: سنّت مطهّره . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 164.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 71 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (120) : زخم زبون زدن کارِ کافراس !

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ کَفَرُوا وَقَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُوا فِی الْأَرْضِ أَوْ کَانُوا غُزًّى لَوْ کَانُوا عِنْدَنَا مَا مَاتُوا وَمَا قُتِلُوا لِیَجْعَلَ اللَّهُ ذَٰلِکَ حَسْرَةً فِی قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ یُحْیِی وَیُمِیتُ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ
• ای کسانی که ایمان آورده‌اید! شما همانند کافران نباشید که چون برادرانشان به مسافرتی (برای تجارت و کسب و کار) می‌رفتند (و می‌مردند) یا (در کشورهای خود یا جای دیگری) به جنگ می‌پرداختند (و کشته می‌شدند) می‌گفتند: اگر نزد ما می‌ماندند, نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند .  (شما ای مؤمنان! چنین سخنانی را نگوئید) تا خداوند این (گفتار و گمان) را حسرتی بر دل آنان کند .  و خدا است که زنده می‌کند و می‌میراند (و زندگی و مرگ در دست او است) و خدا آنچه را که می‌کنید (چه خوب باشد و چه بد) می‌بیند .
• [[«ضَرَبُوا فِی الأرْضِ»: در زمین مسافرت کردند .  «غُزّیً»: جمع غازی, جنگجویان .  جهادگران .  «لِیَجْعَلَ اللهُ ذلِکَ حَسْرَةً فِی قُلُوبِهِمْ»: تا خداوند آن عقیده و باور نادرست ایشان را حسرتی در دل آنان گرداند .  تا خداوند جهاد مؤمنان و دستیابی به غنیمت و فوز شهادت ایشان را مایه حسرت کافران گرداند .  لام (لِیَجْعَلَ) لام عاقبت است (نگا: قصص / 8) . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 156.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 70 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (119) : عاقبتِ اطاعت از نامسلمانان چیزی جز خسران و بدبختی در دنیا و آخرت نیست ! از اونا آبی واسه ما گرم نمیشه !

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِینَ
• ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از کافران, فرمانبرداری کنید, شما را به کفر برمی‌گردانند و زیان دیده (از سوی دین و ایمان به سوی کفر و حرمان) برمی‌گردید .  
• [[«خَاسِرِینَ»: زیانباران .  حال ضمیر (و) است . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 149.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 69 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (118) : بهشت ، با ادعای خالی ب دست نمیاد ! جانفشانی باید کرد !

• أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ وَ یَعْلَمَ الصَّابِرِینَ
• آیا پنداشته‌اید که شما (تنها با ادّعای ایمان) به بهشت درخواهید آمد, بدون آن که خداوند کسانی از شما را مشخّص سازد که به تلاش و پیکار برخاسته‌اند, و بدون آن که خداوند بردبارانی را متمایز گرداند (که رنجها و سختیها, آنان را پاکیزه و آبدیده کرده باشد) .  
• [[«أَمْ»: آیا .  «حَسِبْتُمْ»: گمان برده‌اید .  «لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ»: خداوند هنوز نشناخته باشد و جدا نساخته باشد (نگا: بقره / 143 و آل‌عمران / 140) .  «یَعْلَمَ الصَّابِرِینَ»: فعل (یَعْلَمَ) منصوب است به (أَنْ) مقدّر .  چکیده معنی آیه این است که: به بهشت دست نخواهید یافت مگر آن گاه که آزمایش خود را بدهید و خداوند جهاد در راه خود و استقامت با دشمنان دین را از شما مشاهده کند (نگا: عنکبوت / 2) . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 142.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 68 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (117) : خوشا ب حال اونایی ک وختی میدونن کاری بده دیگه اصرار بر انجام اون کار بد نمی‌کنن !

• وَ الَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ
• و کسانی که چون دچار گناه (کبیره‌ای) شدند, یا (با انجام گناه صغیره‌ای) بر خویشتن ستم کردند, به یاد خدا می‌افتند (و وعده و وعید و عقاب و ثواب و جلالت و عظمت او را پیش چشم می‌دارند و پشیمان می‌گردند) و آمرزش گناهانشان را خواستار می‌شوند - و بجز خدا کیست که گناهان را بیامرزد؟ - و با علم و آگاهی بر (زشتی کار و نهی و وعید خدا از آن) چیزی که انجام داده‌اند پافشاری نمی‌کنند (و به تکرار گناه دست نمی‌یازند) .  
• [[«فَاحِشَةً»: گناه کبیره, مانند زنا و قتل .  «وَهُمْ یَعْلَمُونَ»: آنان قبح کارشان را می‌دانند .  آنان می‌دانند که خداوند توبه توبه‌کاران را می‌پذیرد و بندگان خود را می‌بخشد . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 135.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 67 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (116) : امداد غیبی

• إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِینَ أَلَنْ یَکْفِیَکُمْ أَنْ یُمِدَّکُمْ رَبُّکُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ مُنْزَلِینَ
• بدان گاه که تو به مؤمنان می‌گفتی: آیا شما را بسنده نیست که پروردگارتان با سه هزار از فرشتگانِ فرستاده (از سوی خویش برای آرامش خاطرتان) یاریتان کرد؟
• [[«مُنزَلِینَ»: روانه‌شدگان .  صفت (ثَلاثَةِ آلافٍ) یا حال (الْمَلآئِکَةِ) است . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 124.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 66 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (115) : نا مسلمونا خیرخواه ما نیستن !

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ ۚ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ ۖ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ
• ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از غیر خود محرم اسرار برنگزینید, آنان از هرگونه شر و فسادی در حق شما کوتاهی نمی‌کنند .  آنان آرزوی رنج و زحمت شما را (در دل) دارند (و پیوسته در انتظار آنند .  نشانه‌های) دشمنانگی از دهان آنان آشکار است, و آنچه در دل دارند بزرگتر است (از بدسگالیهائی که ظاهر می‌سازند) .  ما نشانه‌هائی را (که بتوان با آنها دشمن را از دوست باز شناخت) برای شما بیان کردیم اگر اهل عقل و درایت هستید .  
• [[«بِطَانَةً»: مَحرم اَسرار .  «مِن دُونِکُمْ»: از غیر خود .  «لا یَأْ لُونَکُمْ»: تقصیر و کوتاهی نمی‌کنند .  از ماده (أَلا, یَأْ لُو) .  «لا یَأْ لُونَکُمْ خَبَالاً»: برای تباهی کارتان کوتاهی نمی‌کنند و بلکه به تلاش می‌ایستند .  «لا یَأْ لُونَ»: قصور نمی‌کنند .  ترک نمی‌کنند .  «خَبَالاً»: فساد .  تباهی .  منصوب به نزع خافض یا تمییز است بنا به معنی اوّل (لا یَأْ لُونَ), و مفعولٌ‌به است بنا به معنی دوم آن .  «مَا عَنِتُّمْ»: رنج و مشقّت شما را .  (مَا) مصدریّه است و (عَنِتُّمْ) از ماده (عَنَت) به معنی مشقّت است .  «أَکْبَرُ»: بزرگتر و بیشتر . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 118.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 65 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (114) : در اسلام « ب من چه » « ب تو چه » نداریم ؛ همه مسافر یک کِشتی هستیم !!!

• کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ
• شما (ای پیروان محمّد) بهترین امّتی هستید که به سود انسانها آفریده شده‌اید (مادام که) امر به معروف و نهی از منکر می‌نمائید و به خدا ایمان دارید .  و اگر اهل کتاب (مثل شما به چنین برنامه و آئین درخشانی) ایمان بیاورند, برای ایشان بهتر است (از باور و آئینی که برآنند .  ولی تنها عدّه‌ی کمی) از آنان با ایمانند و بیشتر ایشان فاسق (و خارج از حدود ایمان و وظائف آن) هستند .  
• [[«کُنتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ .  .  . »: شما بهترین ملّت هستید اگر امر به معروف و نهی از منکر داشته باشید و با جان و مال در این راه بکوشید . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 110.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 64 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (113) : اهمیت باقی بودن بر ایمان در لحظه‌ی مرگ ....

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَ لَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
• ای کسانی که ایمان آورده‌اید آن چنان که باید از خدا ترسید از خدا بترسید (و با انجام واجبات و دوری از منهیّات گوهر تقوا را به دامان گیرید) و شما (سعی کنید غافل نباشید تا چون مرگتان به ناگاه در رسد) نمیرید مگر آن که مسلمان باشید .
•  [[«لا تَمُوتُنَّ إِلا وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ»: مراد این است که انسان باید پیوسته متمسّک به اسلام و مراقب اعمال خود باشد تا به ناگاه چون پیک اجل در رسید, با ایمان استوار دار فانی را وداع گوید . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 102.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 63 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (112) : از اون چیزایی ک دوس داریم بدیم ب دیگران ؛ نه اون چیزایی ک اضافه داریم !

• لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ
• به نیکی (کاملی که جویای آنید و مورد پسند خدا است) دست نمی‌یابید, مگر آن که از آنچه دوست می‌دارید (در راه خدا) ببخشید .  و هر چه را ببخشید (کم یا زیاد, بی‌ارزش یا باارزش) خدا بر آن آگاه است .  
• [[«لَن تَنَالُوا»: نائل نمی‌گردید .  دست نمی‌یابید .  «بِرَّ»: خوبی .  خیر کثیر .  «مَا تُنفِقُوا»: آنچه را که می‌بخشید . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 92.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 62 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (111) : دینی غیر از اسلام پذیرفته نیست

• وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ
• و کسی که غیر از (آئین و شریعت) اسلام, آئینی برگزیند, از او پذیرفته نمی‌شود, و او در آخرت از زمره‌ی زیانکاران خواهد بود .  [[«یَبْتَغِ»: بخواهد .  طلب کند .  «إِسْلام»: توحید و انقیاد .  آئین اسلام . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 85.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 61 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (110) : حضرت عیسی هیچوخت پیروان خودشو دعوت نکرده ک او و روح القُدُس رو خدا بدونن !

• مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُؤْتِیَهُ اللَّهُ الْکِتَابَ وَ الْحُکْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُوا عِبَادًا لِی مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لَٰکِنْ کُونُوا رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَابَ وَ بِمَا کُنْتُمْ تَدْرُسُونَ
• هیچ کسی (از پیغمبران) را نسزد که خدا بدو کتاب و حکمت و نبوّت بخشد, آن گاه او به مردمان بگوید: به جای خدا, بندگان (و پرستش‌کنندگان) من باشید .  بلکه (به مردمان این چنین می‌گوید که:) با کتابی که آموخته‌اید و یاد داده‌اید و درسی که خوانده‌اید, مردمانی خدائی باشید (و جز او را بندگی نکنید و نپرستید) .  
•  [[«مِن دُونِ اللهِ»: به جای خدا .  «رَبَّانِیِّینَ»: خداجویان و خداپرستان . ]]
•  سوره‌ی آل عمران: 79.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 60 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (109) : بضی از یهودیا از همون موقع زیاده‌خواه ، پرتوقع و بی منطق بودن !!!!

•  وَ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لَا یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الْأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَ یَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ
• و در میان اهل کتاب کسانی هستند که اگر دارائی فراوانی به رسم امانت بدیشان بسپاری, آن را به تو بازپس می‌دهند .  و در میان آنان کسانی هستند که اگر دیناری به رسم امانت بدیشان بسپاری, آن را به تو بازپس نمی‌دهند, مگر آن که پیوسته بالای سرشان ایستاده باشی .  این بدان خاطر است که ایشان می‌گویند: ما در برابر امّیها (یعنی غیر یهود) مسؤول نبوده و بازخواستی نداریم! و بر خدا دروغ می‌بندند (و چنین چیزی حکم خدا نیست) و حال آن که ایشان (این را) می‌دانند .
•  [[«إِن تَأْمَنْهُ»: اگر او را امین بدانی .  «قِنطَارٍ»: مراد دارائی هنگفت است (نگا: آل‌عمران / 14 و نساء / 20) .  «دِینَارٍ»: مراد دارائی اندک است .  «إِلاّ مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَآئِماً»: مگر آن که بالای سر او بایستی و پیوسته مطالبه کنی .  «أُمِّیِّینَ»: عربها .  ملّتهای غیر یهود .  منسوب است به (أُمّ) یا (أُمَم) که مفردش (أُمَّة) است و یاء نسبت بعد از حذف حرف تاء به آخر آن افزوده می‌شود .  «سَبِیل»: راه .  مراد عتاب و عِقاب است . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 75.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 59 از قرآن ، به خط عثمان طه است.

در محضر قرآن (108) : با مخالفین ، اینگونه مؤدبانه بحث کنیم ؛ ما مفتخریم ب چنین دینی....

• قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَ لَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ
• بگو: ای اهل کتاب! بیائید به سوی سخن دادگرانه‌ای که میان ما و شما مشترک است (و همه آن را بر زبان می‌رانیم, بیائید بدان عمل کنیم, و آن این) که جز خداوند یگانه را نپرستیم, و چیزی را شریک او نکنیم, و برخی از ما برخی دیگر را, به جای خداوند یگانه, به خدائی نپذیرد .  پس هرگاه (از این دعوت) سر بر تابند, بگوئید: گواه باشید که ما منقاد (اوامر و نواهی خدا) هستیم .
•  [[«کَلِمَةٍ»: کلام .  سخن .  «سَوَآءٍ»: دادگرانه .  یکسان .  صفت (کَلِمَةٍ) است .  «سَوَآءٍ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ»: مراد این است که همه کتابهای آسمانی صحیح از جمله تورات و انجیل و قرآن در آن اختلاف ندارند .  «مِن دُونِ اللهِ»: به جای خدا .  غیر از خدا . ]]
• سوره‌ی آل عمران : 64.
• این آیه ، آیه‌ی منتخب از صفحه‌ی 58 از قرآن ، به خط عثمان طه است.